Η Ιστορία και τα νήματά της… Αόρατα, υποσυνείδητα, πολιτικά, ηθικά, αξιακά… Από την Αρχαία Αθήνα ως «μαιευτήριο» της Δημοκρατίας και των μεγάλων ιδεών που έσπρωξαν την ανθρωπότητα μπροστά, στη Φλωρεντία της Αναγέννησης και στο Παρίσι του Διαφωτισμού, η ήπειρος στην οποία σεργιανίζουμε… κατά τύχη, διατηρεί το ιστορικό προνόμιο του εργαστηρίου της προόδου, και επομένως του μέλλοντος.
Ανεξάρτητα από την αλλοίωση, παραμόρφωση, ενίοτε κακοποίηση αυτής της ζωογόνου κληρονομιάς, η Ενωμένη Ευρώπη παραμένει σημείο αναφοράς στην ιστορική διαδρομή του ανθρωπίνου γένους. Διατηρώντας τα… πνευματικά δικαιώματα στη διαρκή διόρθωση της πορείας του δυτικού πολιτισμού, κάθε φορά που έχανε τον βηματισμό, ίσως και τον προσανατολισμό του.
Αυτή είναι μια άλλη Ευρώπη. Η Ευρώπη που παραμένει ζωντανή και αλεξίσφαιρη στις καρδιές και τα όνειρά μας. Η Ευρώπη την οποία εμπνεύστηκαν οι «πατέρες» του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Η Ευρώπη που… χάθηκε στον πηγαιμό για την Ιθάκη, όπως θα μας εξηγούσε τόσο εμβληματικά και εύγλωττα ο Κωνσταντίνος Καβάφης.
Τα πολλά τελευταία χρόνια, η Ευρώπη… παραπάτησε και σκόνταψε. Πορεύεται έκτοτε, και στην τρέχουσα βιωματική εμπειρία για τις ζώσες γενεές των Ευρωπαίων πολιτών, ως μελαγχολική σκιά του εαυτού της. Νωχελικό συμπλήρωμα των θεμελιωδών στρατηγικών επιδιώξεων των Ηνωμένων Πολιτειών, που πολύ πριν την επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ στο Οβάλ Γραφείο, έβλεπαν στην Ευρώπη έναν επικίνδυνο ανταγωνιστή, και φρόντισαν να της αφαιρέσουν την πολιτική και γεωστρατηγική αυτοτέλεια, με την… παράσταση στην Ουκρανία.
Μακριά από τις ανάγκες της εποχής, τις προτεραιότητες και τις αγωνίες των Ευρωπαίων πολιτών, σε ασυγχώρητη απόσταση από τον ψυχολογικό παλμό των κοινωνιών. Χωρίς όραμα, χωρίς διάθεση και έμπνευση, χωρίς τα αναγκαία ηγετικά μεγέθη για σπρώξουν και πάλι μπροστά τον τροχό της Ιστορίας.
Η επιστροφή Τραμπ στον Λευκό Οίκο αποκαλύπτει την απογύμνωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης από ηγεσίες με αποτύπωμα. Η Ευρώπη πορεύεται… μακάρια, με έναν ασυγχώρητο πολιτικό λήθαργο.
Το τίμημα το πληρώνουμε οι Ευρωπαίοι πολίτες, η ανθρωπότητα, το μέλλον που θα μπορούσε να είναι περισσότερο φωτεινό. Η Ιστορία θα είναι αμείλικτη στην κρίση της. Μια κρίση που ήδη… γράφεται
Του Μάνου Οικονομίδη
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Αξία”, το Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2025
