Αφοσίωση, συνέπεια και επαγγελματισμός. Είναι μερικά από τα στοιχεία που διαθέτει η Νίνα Κασιμάτη, η οποία έχει σημειώσει αρκετά χρόνια στον χώρο της Δημοσιογραφίας. Ξεκίνησε από τα περιφερειακά Μέσα της Πελοποννήσου, ανέλαβε την διεύθυνση της εφημερίδας «Πρωινή Κορίνθου» και στη συνέχεια εντάχθηκε στο δυναμικό της ΕΡΤ
1.Ποια ήταν η αφορμή που σας «γεννήθηκε» προκειμένου να ενταχθείτε στον χώρο της Δημοσιογραφίας; Ποιος ήταν ο -εκ των προτέρων- στόχος σας και κατά πόσο τον έχετε εκπληρώσει;
Δεν αντιμετωπίζω την δουλειά μου ως … ένταξη ! Η έννοια της ένταξης μου δημιουργεί την αίσθηση της ΄΄στράτευσης΄΄, της υποχρεωτικότητας και του αναγκαίου κακού ! Θα κρατήσω όμως τον όρο ΄΄στόχο΄΄ και εξηγώ τι εννοώ.
Αρχικός μου στόχος, ήταν και παραμένει, να κάνω όσο καλύτερα μπορώ την δουλειά μου, όποια και αν ήταν αυτή. Πόσο μάλλον, τώρα που έχω την τύχη να κάνω μια δουλειά που μου αρέσει και να μπορώ να ζω από αυτή. Είμαι πεπεισμένη ότι όποια δουλειά και αν έκανα, ο στόχος μου θα ήταν να την κάνω όσο το δυνατόν καλύτερα.
Αυτό δεν έχει να κάνει με ανταγωνιστικές διαθέσεις. ΄Έχει να κάνει με την βαθιά μου πεποίθηση (διαστροφή για ορισμένους) ότι την φανέλα πρέπει να την ιδρώνουμε!
Στόχος μου λοιπόν ήταν και εξακολουθεί να είναι να μην φοβάμαι την δουλειά, να την απολαμβάνω και να εξελίσσομαι. Για να είμαι ειλικρινής, δεν είχα παιδικό όνειρο να γίνω δημοσιογράφος. Βέβαια πάντα μου άρεσε η επικοινωνία, οι ανθρώπινες ιστορίες και η αναζήτηση.
Ίσως για αυτό αρχικά ήθελα να γίνω αρχαιολόγος. Με γοήτευε η αναζήτηση, η μελέτη στοιχείων και γεγονότων και η δυναμική της διαδικασίας να φέρνεις στο φως στοιχεία που συμπληρώνουν το παζλ της ιστορίας, της ζωής, των γεγονότων. Κάτι ανάλογο δεν γίνεται και με την δημοσιογραφία;
2.Στο α’ μισό της φετινής τηλεοπτικής season σας είδαμε στη θέση της παρουσίασης στην εκπομπή «Πρωινή Ενημέρωση ΕΡΤ» ενώ τις τελευταίες εβδομάδες έχετε αναλάβει το δελτίο ειδήσεων του σταθμού. Πως προέκυψε η αλλαγή αυτή;
Οι αλλαγές είναι μέρος της δουλειάς μας. Ανά τηλεοπτική σεζόν γίνονται και πρέπει να γίνονται. Αναμορφώνονται προγράμματα, προκύπτουν νέες ανάγκες.
Το να δοκιμάζεσαι και σε διαφορετικά πράγματα είναι γόνιμο, εξελικτικό και ο ασφαλής δρόμος για να αποφεύγεις το τέλμα και την στασιμότητα. Μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα σε εκπομπές, καθημερινές, Σαββατοκύριακου, ήρθε η ώρα και των δελτίων ειδήσεων.
Συναρπαστική εμπειρία σε σημείο που αν με ρωτήσουν τι προτιμώ, δυσκολεύομαι να απαντήσω. Εξάλλου, είναι τιμητικό και δελεαστικό να σε εμπιστεύονται σε κάτι τόσο σοβαρό και υπεύθυνο, όπως ένα δελτίο ειδήσεων.
3.Τις τελευταίες εβδομάδες, έρχονται σωρηδόν καταγγελίες για περιπτώσεις σεξουαλικής-ψυχολογικής παρενόχλησης/κακοποίησης. Εσείς έχετε αντιμετωπίσει τέτοια ανάλογη κατάσταση στην επαγγελματική σας πορεία;
Θεωρείτε ότι οι εκπομπές έχουν αντιμετωπίσει σωστά το εν λόγω θέμα ή το έχουν «ξεχειλώσει» λόγω τηλεθέασης;
Θα ξεκινήσω από το τελευταίο περί.. ξεχειλώματος .Αβίαστα θα πω ότι προτιμώ ακόμα και το ΄΄ξεχείλωμα΄΄ από την σιωπή, την συγκάλυψη, τα κλειστά φοβισμένα στόματα και τις τρομοκρατημένες ψυχές. Πάνω στην σιωπή και στο τρόμο ,δεν μπορεί να χτιστεί τίποτα.
Την υπερβολή, το κουτσομπολιό, το ασόβαρο και την ελαφρότητα στην καταγραφή και παρουσίαση μέσα από τα Μ.Μ.Ε, μπορείς να τα αντιμετωπίσεις. Αλλάζεις κανάλι και επιλέγεις αυτά που ανταποκρίνονται στον προσωπικό πολιτισμό σου και στην καλλιέργεια σου. Αν σου αρέσει το κουτσομπολιό και η κλειδαρότρυπα, θα επιλέξεις το ανάλογο θέαμα.
Και για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας και ωραιοποιούμε καταστάσεις… Και ο χώρος της δημοσιογραφίας και της τηλεόρασης, δεν είναι αγγελικά πλασμένος.
Το θέμα –για κάποιους -΄΄πουλάει΄΄ γιατί έχει όλο το πακέτο και κυρίως γιατί αφορά λαμπερά και προβεβλημένα πρόσωπα. Ακόμα και αυτή η λάθος αντιμετώπιση, σε καμία περίπτωση δεν υποβαθμίζει και δεν απαξιώνει το περιεχόμενο των καταγγελιών .Θα προτιμούσα όμως τις ίδιες αντιδράσεις, ευαισθησίες και αντανακλαστικά να τις είχαμε και σε αποκαλύψεις που αφορούν περιστατικά κακοποίησης σε χώρους χωρίς λαμπερά φώτα και χρυσόσκονη.
Σε περιστατικά με εργαζομένους της διπλανής πόρτας, σε σούπερ μάρκετ, σε οργανισμούς, σε ιδιωτικές επιχειρήσεις. Οι σεξουαλικές, ψυχολογικές παρενοχλήσεις πρέπει να έχουν το ίδιο ειδικό βάρος, να προκαλούν το ίδιο ενδιαφέρον και την ίδια απέχθεια ακόμα και όταν γίνονται σε χώρους λιγότερο φωτεινούς.
Θα προσέθετα δε ότι ειδικά σε αυτούς τους χώρους, τους λιγότερα λαμπερούς, τα θύματα είναι ακόμα πιο ανίσχυρα γιατί ξέρουν ότι οι δικές τους τραυματικές εμπειρίες δεν… πουλάνε. Σε ότι αφορά στην προσωπική μου εμπειρία, θα πω ότι στάθηκα τυχερή. Βρέθηκα απέναντι σε περιπτώσεις που το όχι, αντιμετωπίστηκε ως όχι.
4.Σε πρόσφατη συνέντευξή σας αναφέρατε ότι αυτό που σας τρομάζει στη χώρα μας είναι «η αναξιοκρατία και η έλλειψη του αυτονόητου… Στην Ελλάδα, ακόμα ανακαλύπτουμε την… Αμερική». Σε σχέση με το εξωτερικό, σε ποια θέματα -αντιλαμβάνεστε- ότι υπάρχει «κώλυμα» επίλυσής τους;
Εξακολουθώ να έχω την ίδια άποψη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι όλα στην χώρα μας είναι στραβά και όλα στο εξωτερικό είναι τέλεια!
Για μένα, κυρίαρχο στοιχείο για μια συγκροτημένη, πολιτισμένη και νοικοκυρεμένη κοινωνία και κράτος, είναι η παιδεία και ο σεβασμός στον πολίτη σου. Διαχρονικά η παιδεία είναι χώρος πειραμάτων στις πλάτες των παιδιών.
Πάμε να φτιάξουμε κάτι και θεωρείται αυτονόητο ότι πρέπει να γκρεμίσουμε όλα τα προηγούμενα. Κάθε τι σοβαρό που δημιουργείται πρέπει να έχει συνέχεια ,βάσεις και σταθερότητα. Που είναι η σταθερότητα; Ξεκινάς την σχολική χρονιά με ένα Χ σύστημα και την τελειώνεις με ένα Ψ !
Όσο για τον σεβασμό στον πολίτη ,έχουμε ακόμα αρκετό δρόμο να διανύσουμε έτσι ώστε ο ΄Έλληνας πολίτης να νοιώσει ότι το κράτος του ,τον σέβεται, τον υπολογίζει και τον νοιάζεται.
Ότι δεν αρέσκεται στο να τον ταλαιπωρεί και να του κάνει δύσκολη την ζωή επικαλούμενο, παραγράφους, αστερίσκους, νόμους από την επανάσταση του ΄21, ατελείωτες ουρές και διαδικασίες τύπου από τον…Άννα στον Καϊάφα.
