Γράφει ο Νίκος Φιλιππίδης
Στις αρχές της εβδομάδας σχετικά μικρός συνεταιρισμός από τη Νίκαια της Λάρισας, κατάφερε και πούλησε σε διαγωνισμό 600 τόνους σκληρού σιταριού στην τιμή των 53,66 λεπτών/κιλό.
Πρόκειται για τιμή σχεδόν διπλάσια της περυσινής και σχεδόν υπερτριπλάσια της προπέρσινης. Μέχρι πέρυσι οι αγρότες έδιναν το προϊόν τους με ανοιχτή τιμή και όταν αποφάσιζε ο έμπορος τους εξοφλούσε ανάλογα με τη διεθνή τιμή του προϊόντος. Για το 2019 ήταν στα 17-20 λεπτά, το 2020 είχε φτάσει ως τα 26 λεπτά/κιλό.
Ως γνωστόν το σκληρό σιτάρι είτε κατευθύνεται, όπως και έγινε με την εν λόγω δημοπρασία προς την αλευροβιομηχανία, είτε πωλείται στις βιομηχανίες ζυμαρικών. Ο συνεταιρισμός από τη Λάρισα μπορεί να εξασφάλισε για τα μέλη του την υψηλότερη μέχρι σήμερα τιμή, αλλά και οι υπόλοιπες αγοραπωλησίες τις τελευταίες εβδομάδες κινήθηκαν στα επίπεδα των 45-50 λεπτών/κιλό.
Ως εκ τούτου, δεν θέλει πολλή σκέψη ότι η επιβάρυνση σε είδη πρώτης ανάγκης όπως το ψωμί, το αλεύρι για οικιακή χρήση και τα μακαρόνια, δηλαδή η πρώτη μεταποίηση θα επιβαρυνθεί σημαντικά. Το ίδιο σημαντικά θα επιβαρυνθούν και προϊόντα της δεύτερης μεταποίησης, όπως για παράδειγμα οι ζύμες.
Εκρηκτική άνοδο καταγράφουν όμως και άλλα αγροτικά προϊόντα, που είτε καταναλώνονται απευθείας, είτε ως εμμέσως ως ζωοτροφές. Σε αυτά περιλαμβάνονται το κριθάρι, το καλαμπόκι, η μηδική και ως επίπτωση στις ζωοτροφές το πρόβειο γάλα. Προσέξτε όχι το αγελαδινό, καθώς εδώ ο παράγοντας φτηνές εισαγωγές από το εξωτερικό συγκρατεί τις τιμές, με μεγάλη ζημιά του έλληνα παραγωγού.
Στρεβλώσεις παντού. Σε κάθε έκφανση της αγροδιατροφής έχει προκαλέσει τόσο το σκηνικό της καραντίνας από τις αρχές του 2020 και μετά, όσο και η έκρηξη κατανάλωσης που προκάλεσε το άνοιγμα την άνοιξη του 2021. Προσθέστε στην εξίσωση και τα καιρικά φαινόμενα που κατέστρεψαν σημαντικό μέρος της παραγωγής και έχουμε την πλήρη εικόνα.
Ολες αυτές οι εξελίξεις έχουν προκαλέσει στρεβλώσεις με τις οποίες θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Βλέπετε όλες αυτές οι τάσεις επηρεάζουν αποφάσεις ανθρώπων. Είτε είναι καταναλωτές, είτε παραγωγοί. Ο,τι αλλάζει επηρεάζει την αγορά.
Ηδη για παράδειγμα στους μεγάλους κάμπους της χώρας, οι αγρότες που αυτή την περίοδο προχωρούν στη σπορά του σιταριού, είναι βέβαιο ότι θα στραφούν μαζικά στην καλλιέργειά του. Αργότερα το ίδιο θα γίνει και με τις ζωοτροφές. Ελεύθερη είναι η αγορά, ό,τι θέλουν κάνουν. Αυτό αυτόματα σημαίνει ότι άλλες καλλιέργειες θα βρεθούν με μεγάλη μείωση της παραγωγής, κάτι που αν δεν έχει συμβεί μέχρι τότε, είναι βέβαιο ότι όταν θα συμβεί θα αυξήσει υπέρμετρα την τιμή τους. Το ένα δηλαδή θα φέρνει το άλλο. Μη φανταστεί κανείς ότι θα κερδίσει κάποιος υπέρμετρα. Μπορεί πρόσκαιρα. Αλλά σε βάθος χρόνου, οι απότομες μεταπτώσεις της αγοράς, τους γονατίζουν όλους. Ακόμα και αυτούς που θέλουν να εκμεταλλευτούν την κατάσταση. Φανταστείτε τον πειρασμό για κάποιους να χρησιμοποιήσουν πρόσμιξη με αγελαδινό γάλα στη φέτα, όταν η τιμή του είναι στα 37 λεπτά το κιλό και του πρόβειου από το οποίο παράγεται η φέτα ΠΟΠ, έχει εκτοξευτεί από τα 80 λεπτά/κιλό στο 1,25 ευρώ το κιλό.
Συνήθως αυτά τα φαινόμενα «σβήνουν» σιγά σιγά όταν σταματήσουν να τροφοδοτούνται από τη στρέβλωση που τα προκάλεσε. Στη συγκεκριμένη περίπτωση σχετίζεται προφανώς με την έξαρση ή ύφεση της πανδημίας. Αρα και η σταδιακή τους εκτόνωση, δεν πρόκειται να ξεκινήσει αν πρώτα δεν αποκατασταθεί η ηρεμία στο παγκόσμιο εμπόριο
