Γράφει ο Νίκος Φιλιππίδης
Πριν καν το… φόβητρο, ο νέος υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Κρίστιαν Λίντνερ, καθίσει στη θέση του, ήρθε η πρώτη «σφαλιάρα». Οχι ευθέως από τον ίδιο. Αλλά από το μανιφέστο του νέου κυβερνητικού συνασπισμού όπου συμμετέχει. Με την κεντροαριστερά πτέρυγα να συναινεί. Ολα όσα συζητούνταν, αναλύονταν και προεξοφλούνταν για μια πανευρωπαϊκή εγγύηση καταθέσεων την ξεχνάμε. Ο Σοσιαλιστής Σολτς, οι Πράσινοι Μπέρμποκ και Χάρμπεκ και ο ηγέτης των Φιλελευθέρων νέος υπουργός Οικονομικών ακύρωσαν μεμιάς κάθε συζήτηση. Η αλήθεια είναι ότι ούτε και η κυβέρνηση Μέρκελ ήθελε ένα «καθαρό» σχέδιο εγγύησης καταθέσεων. Αλλά τουλάχιστον το συζητούσε. Είχε προτείνει και φαινόταν ότι εκεί θα κατέληγαν οι συζητήσεις, ότι θα μπορούσαν τα συστήματα ασφάλισης (όπως το δικό μας ΤΕΚΕ) των χωρών – μελών να μπορούν να δανείζουν χρήματα το ένα το άλλο, σε περιόδους απόλυτης ανάγκης. Πάντα για καταθέσεις έως 100.000 ευρώ.
Πολλοί θεωρούσαν ότι η αναρρίχηση Σολτς στην καγκελαρία θα μπορούσε να βελτιώσει την αρχική γερμανική απόφαση. Οτι οι Πράσινοι θα έβαζαν ένα επιπλέον χεράκι σε αυτή την κατεύθυνση. Το μανιφέστο με τις θέσεις της νέας κυβέρνησης προσγείωσε τις προσδοκίες. Αντί αμοιβαιοποίησης των συστημάτων εγγύησης καταθέσεων η νέα κυβέρνηση προτείνει ένα σύστημα «αντασφάλισης», χωρίς να δώσει πολλές λεπτομέρειες. Αυτό που διευκρίνισε ήταν ότι ακόμα και η… αντασφάλιση θα μπορούσε να υλοποιηθεί μόνο στην περίπτωση που εκμηδενιστούν οι κίνδυνοι στον χρηματοπιστωτικό κλάδο.
Μεμιάς δηλαδή λιγότερη Ευρώπη. Γιατί ένας μηχανισμός πανευρωπαϊκής εγγύησης καταθέσεων θα ήταν το απόλυτο υπερόπλο στον δρόμο για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Θα έδειχνε σε όλους εκτός ευρωζώνης ότι εδώ υπάρχει ένα ισχυρό μπλοκ χωρών που έχουν αποφασίσει να έχουν κοινό μέλλον. Οι καταθέτες θα μπορούσαν να είχαν τα λεφτά τους σε μια τράπεζα του Μονάχου και σε μια τράπεζα της Ρόδου και θα ένιωθαν το ίδιο ασφαλείς και για τις δύο. Ο ευρωπαίος φορολογούμενος θα σταματούσε να καρδιοχτυπά για τα χρήματά του και την ασφάλειά τους σε μελλοντικές διασώσεις τραπεζών.
Εκτός της ακύρωσης των σχεδίων για την πανευρωπαϊκή εγγύηση καταθέσεων και πριν ο νέος γερμανός υπουργός Οικονομικών ανοίξει τα χαρτιά του, την ημέρα παρουσίασης της νέας γερμανικής κυβέρνησης παρατηρήθηκε μια ελαφρά μετατόπιση προς το αυστηρότερο και από πλευράς ευρωπαϊκών θεσμών.
Ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν Βάλντις Ντομπρόφσκις, στα «ΝΕΑ» και τη Μαρία Βασιλείου, έκανε λόγο για ανάγκη συνετών δημοσιονομικών πολιτικών, παρά την πανδημία. Εγινε και πιο συγκεκριμένος: «Η Ελλάδα είναι μια από τις τρεις χώρες (μαζί με Κύπρο και Ιταλία) που εμφανίζουν μακροοικονομικές ανισορροπίες, τις οποίες η Κομισιόν θα ερευνήσει σε βάθος». Ξεκάθαρα προειδοποιητική ακούστηκε η φράση, ενόψει της μεγάλης συζήτησης που ξεκινάει για το έλλειμμα και το χρέος. Το ακόμα πιο ανησυχητικό το άφησε για το τέλος, επισημαίνοντας ότι ακόμα δεν έχει τελειώσει το ζήτημα με τις κρατικές εγγυήσεις του σχεδίου Ηρακλής (για τα κόκκινα δάνεια των τραπεζών). Οπως είπε, οι συζητήσεις της Eurostat με την ΕΛΣΤΑΤ για το πώς θα καταγραφούν στατιστικά (αν θα επιβαρύνουν το έλλειμμα ή το χρέος) συνεχίζονται. Σαν πολλά έπεσαν τα ανησυχητικά μηνύματα για μια μέρα και ακόμα ο Λίντνερ δεν έχει μιλήσει…
