«Η γερμανική οικονομία φοβάται για τις σπάνιες γαίες», γράφει η Handelsblatt. «Η Ευρώπη όλη εξαρτάται ιδιαίτερα από την Κίνα για τις σπάνιες γαίες. Είναι το κλειδί για τη γερμανική ενεργειακή μετάβαση: Χωρίς τα μέταλλα που ανήκουν στις σπάνιες γαίες, δεν λειτουργεί ούτε ανεμογεννήτρια, ούτε ηλεκτροκινητήρας, ούτε κινητό τηλέφωνο. Αυτό θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την ενεργειακή μετάβαση», προειδοποιεί η γερμανική οικονομική εφημερίδα.

 

Γιατί άραγε;

Εχουμε φτάσει πλέον σε μια εποχή που το εξωτερικό εμπόριο δεν εξετάζεται από οικονομική άποψη, αλλά από την πλευρά της «εθνικής ασφάλειας».

Ειδικά, μετά τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους, ο στόχος έγινε πιο ορατός: Αποσύνδεση από την Κίνα. Με ό,τι αυτό σημαίνει για την έλλειψη σπανίων γαιών, αλλά και τις ευρωπαϊκές εξαγωγές στη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη.

Ο στόχος βέβαια δεν είναι πλέον να εξασφαλίσουν οι χώρες της ΕΕ, εμπορικά και επενδυτικά κέρδη, αλλά να γίνει η Ευρώπη αυτοδύναμη  και ανεξάρτητη. Κάτι που φυσικά όλοι οι Ευρωπαίοι επιζητούν.

Τι θα συμβεί όμως στην πράξη;

Το επόμενο βήμα είναι η Ευρώπη και οι Ηνωμένες Πολιτείες να σταματήσουν τις συναλλαγές και τις επενδύσεις στην Κίνα; Παρά το γεγονός ότι και οι χώρες του ΝΑΤΟ έχουν επωφεληθεί από την άνθηση αυτού του εμπορίου, καθώς εξαρτώνται από την Κίνα για ένα ευρύ φάσμα καταναλωτικών αγαθών και βιομηχανικών εισαγωγών;
Σε αυτό το ανθηρό εμπόριο πρόκειται τώρα σιγά σιγά να μπει τέλος για λόγους «εθνικής ασφάλειας».

Οπως και με την ενέργεια από τη Ρωσία. Μόνο που αντί τελικά η Δύση να στραγγαλίσει τη ρωσική οικονομία για να προκαλέσει πολιτική κρίση και ίσως την κατάρρευση της ίδιας της Ρωσίας, οι κυρώσεις ώθησαν το Κρεμλίνο να απομακρύνει το εμπόριο από τις χώρες του ΝΑΤΟ και να φέρει την οικονομία και τη διπλωματία της πιο κοντά στην Κίνα και να συνδεθεί ακόμη πιο πολύ με τα άλλα μέλη των Brics.

Κατά ειρωνικό τρόπο, δηλαδή, η πολιτική των ΗΠΑ  αναγκάζει τη Ρωσία, την Κίνα και τους συμμάχους τους Brics να χαράξουν το δικό τους μονοπάτι, ξεκινώντας από μια ενωμένη Ευρασία. Αυτός ο νέος πυρήνας της Κίνας, της Ρωσίας και της Ευρασίας με τον Παγκόσμιο Νότο δημιουργεί μάλιστα μια αμοιβαία επωφελή πολυπολική εμπορική και επενδυτική σφαίρα.

Αντίθετα, η ευρωπαϊκή βιομηχανία είναι κατεστραμμένη. «Οι γερμανικές βιομηχανίες εγκαταλείπουν την Ευρώπη» θρηνεί η Handelsblatt. Οι ευρωπαϊκές οικονομίες έχουν γίνει πλήρως εξαρτημένες από τις Ηνωμένες Πολιτείες, με πολύ υψηλότερο κόστος από τους πρώην εμπορικούς τους εταίρους. Οι ευρωπαίοι εξαγωγείς έχουν χάσει τη ρωσική αγορά και τώρα ακολουθούν τις απαιτήσεις των ΗΠΑ να εγκαταλείψουν ή ακόμη και να απορρίψουν την κινεζική αγορά. Σε εύθετο χρόνο, οι αγορές των μελών των Brics, οι οποίες επεκτείνονται σε χώρες της Μέσης Ανατολής, της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής, θα απορριφθούν επίσης.

Στην πράξη δυστυχώς,«εθνική ασφάλεια» σημαίνει συμμετοχή στην προσπάθεια των ΗΠΑ να διατηρήσουν τον μονοπολικό τους έλεγχο σε ολόκληρη την παγκόσμια οικονομία.