Της Κατιάνας Ναυπλιώτου
Αυτές τις ώρες, αυτές τις μέρες, δεν υπάρχει γυναίκα που να μην αισθάνεται τον πόνο και τον τρόμο των γυναικών του Αφγανιστάν. Όσα στερήθηκαν. Όσα φοβούνται ότι θα στερηθούν. Τη ζωή που δεν πρόλαβαν να ζήσουν, σε ένα καθεστώς που θα σεβόταν το δικαίωμά τους σε μια καλύτερη ζωή. Το δικαίωμά τους σε ίσες ευκαιρίες και ίσα δικαιώματα.
Η εικόνα της Μαλάλα Γιουσαφζάι, είναι η πρώτη που έρχεται στο μυαλό. Αυτό το γενναίο κορίτσι, που δεινοπάθησε στα χέρια των Ταλιμπάν στο Πακιστάν, δεν λύγισε ωστόσο, σηκώθηκε, συνέχισε τη ζωή της, έγινε φοιτήτρια, πήρε το πτυχίο της, πήρε το βραβείο Νόμπελ και η φωνή της αποτελεί έμπνευση για εκατομμύρια γυναικών ανά τον πλανήτη. Η Ιστορία της άλλωστε, θα αποτελέσει έμπνευση και κίνητρο ζωής για εκατομμύρια γυναικών που δεν έχουν γεννηθεί ακόμη.
Μια συγγνώμη σε αυτό το γενναίο κορίτσι, κύριε Πρόεδρε. Της τη χρωστάει ολόκληρη η Δύση, ίσως ακόμη περισσότερο ο 46ος Πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν.
