Η Δημοκρατία και η γοητεία της αγωνίας της… Με φόντο τις επικείμενες ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου, τα κομματικά επιτελεία συνεχίζουν να προσπερνούν με ανεξήγητο και ασυγχώρητο αυθορμητισμό, τον “ελέφαντα στο δωμάτιο”. Για τη Δημοκρατία μας, τη λειτουργία, την ποιότητά της και το μέλλον της.
Ο κίνδυνος μιας σοκαριστικά μεγάλης αποχής στις κάλπες της 9ης Ιουνίου, που θα μπορούσε να ξεπεράσει το ψυχολογικό όριο του 60%, και να πλησιάζει την αποχή στον Δήμο Αθηναίων, που… μας φόρτωσε την ανορθογραφία Χάρης Δούκας, δεν πρέπει να υποτιμάται ως σημείο καμπής για τις εθνικές εξελίξεις.
Πιο συγκεκριμένα, εφόσον επιβεβαιωθούν οι σχετικές απαισιόδοξες και μελαγχολικές εκτιμήσεις, οι εξελίξεις που θα πυροδοτηθούν θα είναι ασύμμετρες, εντός και εκτός συνόρων.
Η χώρα που αντιμετωπίζεται ακόμη από την Ιστορία ως το μαιευτήριο της Δημοκρατίας, οδεύει προς παγίωση της πολιτικής νομιμοποίησης όσων έχουν δικαίωμα υπογραφής για τη ζωή μας. Μια παγίωση παρακμής, που δεν μπορεί να συνεχιστεί αδιαμαρτύρητα και σιωπηλά.
Της Μαρίκας Λυσιάνθη
