Του Νίκου Φυλάγγελου
Η τραγωδία των Τεμπών είναι από εκείνες που προορίζονται να εντυπωθούν στο υποσυνείδητο της κοινωνίας, για μια σειρά από παραμέτρους που περιγράφονται στα εγχειρίδια της κλινικής ψυχολογίας.
Κυρίως όμως για έναν λόγο. Επειδή αφορά νέα παιδιά, με αποτέλεσμα το δράμα να αφορά κάθε πολίτη. Όποιον έχει παιδιά, αλλά και όποιον δεν έχει. Παιδιά που στερήθηκαν το δικαίωμα να ζήσουν.
Πένθος. Βαρύ πένθος. Που ανατροφοδοτείται από την οργή για όσα διατυπώνονται στη δημόσια σφαίρα, κυρίως από ορισμένα, ενσωματωμένα ΜΜΕ. Πένθος που θα διατηρηθεί υποσυνείδητα, σε βάθος χρόνου.
Μια κοινωνία που πενθεί, γίνεται ανεξέλεγκτη μπροστά σε μια κάλπη εκλογών. Το δείχνει η ιστορική εμπειρία, το εξηγεί η κοινή λογική, το αποκαλύπτει η συλλογική ενσυναίσθηση.
