Του Κυριάκου Βελισσάριου
Στην εκλογική γεωμετρία, η σχετική στρατηγική περιγράφεται ως “map expansion”. Η διεύρυνση του εκλογικού ακροατηρίου στο οποίου απευθύνεται κάποιος, προκειμένου να δελεάσει ψηφοφόρους οι οποίοι μέχρι πρότινος, είτε απείχαν από τις εκλογικές διαδικασίες, είτε έδειχναν την προτίμησή τους σε κάποιον άλλο.
Αυτή είναι η στρατηγική την οποία έχει αγκαλιάσει ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου, στην προσπάθεια να καλύψει τις διαρροές προς τα δεξιά και το κόμμα Νέα Ελπίδα του Γκιντεόν Σαάρ, ώστε να διατηρήσει συνθήκες υπεροχής στην επόμενη Κνεσέτ, και να είναι ο βασικός πρωταγωνιστής για την πρωθυπουργία.
Με φόντο τις νέες, τέταρτες μέσα σε δυο χρόνια, πρόωρες εκλογές της 23ης Μαρτίου, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο “Μπίμπι” αρχίζει να δελεάζει το… αραβικό στοιχείο του εκλογικού σώματος του Ισραήλ. Κάτι που, στην περίπτωση που εδραιωθεί ως τάση και επιβεβαιωθεί στην κάλπη, θα του χαρίσει μια απρόσμενη παράταση της πολιτικής ηγεμονίας του.
Το Λικούντ φέρεται να κερδίζει 32 έδρες, ενώ πριν από μια εβδομάδα συγκέντρωνε 28, με τη Νέα Ελπίδα στις 17, το Γες Ατιντ στις 14, το Γιαμίνα στις 12, την Ενωμένη Λίστα στις 11, το Γαλάζιο και Λευκό του Μπένι Γκαντζ στις 5, ενώ οι “Ισραηλινοί”, του δημάρχου του Τελ Αβίβ, Ρον Χουλντάι δεν ξεπερνά το εκλογικό όριο του 3,25%.
