Για την βαθιά προσβλητική προσέγγιση του ρόλου της σύγχρονης γυναίκας, υπό τον μανδύα της απαξιωτικής προσφώνησης “βουλεύτρια”, που υιοθέτησαν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, τα έχουμε ξαναπεί.
Οι γυναίκες που έδωσαν ιστορικές μάχες για να γκρεμιστεί κάθε γυάλινη οροφή αναξιοπρέπειας, προκαταλήψεων, μοσογυνισμού και βαλτωμένων μυαλών, θα… πετούσαν λευκή πετσέτα, με το… δήθεν της προσέγγισης όσων περιθωριακών μυαλών από τον ΣΥΡΙΖΑ παρέσυραν και άλλους, κάνοντας σημαία την προσφώνηση “βουλεύτρια”, ως μεγάλη και σημειολογική αλλαγή υπέρ των γυναικών. Χωρίς φυσικά να αλλάζει η ουσία. Χωρίς να νοιάζονται για την ουσία. Μονάχα για το δήθεν. Τη βιτρίνα…
Καθώς το άλλοτε κυβερνών κόμμα οδεύει στην αυτοδιάλυση, μετά και την παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα από την ηγεσία του, τέτοιου είδους νοοτροπίες, εφόσον συνεχίσουν να επικρατούν στις τάξεις του, το καθηλώνουν μαθηματικά στο περιθώριο. Μακριά από τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας και τις προκλήσεις των καιρών.
Έτερο, εκκωφαντικό παράδειγμα. Στα ζητήματα ταυτότητας φύλου, ο διαχωρισμός “αυτός, αυτή, αυτό”. Που φυσικά και έρχεται να συμβαδίσει με τις ραγδαίες αλλαγές οι οποίες συντελούνται στην κοινωνία, έχει ωστόσο πάντα αξία να βλέπεις και να κατανοείς τις μεγάλες αλήθειες. Ποιά είναι η κοινωνία στην οποία απευθύνεσαι. Και πώς ζει η κοινωνία αυτή.
Μπορεί το περιθώριο να γοητεύει τις… βουλεύτριες και τους δικαιωματιστές της αυταπάτης. Δεν αλλάζει ωστόσο τη χωροταξία του. Περιθώριο παραμένει. Όχι κόμμα εξουσίας, ούτε καν κόμμα αξιοπρεπών ποσοστών και παρέμβασης στην κοινωνία.
Της Μαρίκας Λυσιάνθη
