Του Μανώλη Κομνηνού
Με ανάρτηση στον προσωπικό λογαριασμό της στο Twitter, η Μαρία Δεναξά περιέγραψε τα δεδομένα της πραγματικότητας που έχει διαμορφωθεί στη Γαλλία.
Η καλή δημοσιογράφος επεσήμανε τα εξής:
Μακρολεπενισμός
Ζούμε στην εποχή του Μακρολεπενισμού. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.Προσπαθώντας να βρώ έναν χαρακτηρισμό για τα όσα βιώνουμε στη Γαλλία, ώστε να δώσω με απλοϊκό τρόπο σε γνωστό μου να καταλάβει γιατί η κατάσταση στη χώρα δεν θα αλλάξει με την άνοδο της ακροδεξιάς, έκανα μια σύγκριση μεταξύ του Μακρονισμού και του Λεπενισμού. Το συμπέρασμα είναι ότι συμβαδίζουν.Ο Μακρονισμός γεννήθηκε από τον Λεπενισμό . Μέσα από την αντίληψη της άρνησης της παραδοσιακής δεξιάς κι αριστεράς και των συγκρούσεων τους.Ο Μακρολεπενισμός, τέμνεται απο ένα κοινό στοιχείο που είναι η τάξη, η ασφάλεια, οι αστυνομικές δυνάμεις.Επί Μακρόν δόθηκαν ελευθερίες στα σώματα ασφαλείας, τα οποία όμως ψηφίζουν κατά 50% Λεπέν, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσειςΓια το Μακρόν και την εφαρμογή των άκρως νεοφιλελεύθερων σχεδίων του, χωρίς κανένα εμπόδιο, οι αστυνομικές δυνάμεις τύφλωσαν και σακάτεψαν κόσμο.Στέλνουν ανήλικους στον άλλο κόσμο ή στα κελιά για τρικλοποδιές, επειδή έκαναν σούζες ή έκλεψαν ένα αναψυκτικό. Την ίδια ώρα παραβάτες του ποινικού δικαίου για οικονομικά σκάνδαλα και άλλης φύσης αδικήματα, μένουν στο απυρόβλητο.Η γαλλική αστυνομία στις μέρες μας, θεωρείται μία από τις πιο δολοφονικές στην Ευρώπη. Ευρωπαίοι ερευνητές, μεταξύ των οποίων ο κοινωνιολόγος Sebastian Roché, συνέκριναν τον αριθμό των θανατηφόρων πυροβολισμών μετά από άρνηση υπακοής στη Γαλλία και τη Γερμανία σε μια περίοδο 10 ετών. Και τα αποτελέσματα είναι αποκαλυπτικά…Στη Γερμανία μέσα σε 10 χρόνια σημειώθηκε ένας θανατηφόρος πυροβολισμός για άρνηση υπακοής, σε αντίθεση με τη Γαλλία, όπου σημειώνεται σχεδόν ένας κάθε μήνα εδώ και περισσότερο από ένα χρόνοΜε λίγα λόγια, η υπάρχουσα κατάσταση στη Γαλλία είναι πως η χώρα κυβερνάται από το 2017, από έναν σκληρό τεχνοκράτη με γοητευτικό χαμόγελο, με τη βοήθεια μιας υποταγμένης αν όχι κατασταλτικής δικαιοσύνης και μιας αστυνομίας που το πνεύμα της κυριαρχείται από τη ρητορική και την ιδεολογία της ακροδεξιάς. Εξού κι ο όρος Μακρολεπενισμός.Γίνονται πλέον συζητήσεις εδώ, για το κατά πόσο ο Εθνικός Συναγερμός –το ακροδεξιό κόμμα- δεν μοιράζεται επί της ουσίας σήμερα την εξουσία, με τον Μακρονισμό.
