Ο Μητσοτάκης θα έπρεπε να έχει ήδη παραιτηθεί, ο Μπόρις Τζόνσον υποχρεώθηκε σε παραίτηση από την Κοινοβουλευτική του Ομάδα για πολύ λιγότερα, δηλώνει σε συνέντευξη φωτιά που παραχωρεί στο iEidiseis o Νίκος Μαραντζίδης.
Ο εκ των κορυφαίων καθηγητών εκτιμά πως οι μυστικές υπηρεσίες παρακολουθούσαν τον Νίκο Ανδρουλάκη για να επηρεάσουν το αποτέλεσμα των εσωκομματικών εκλογών για την ανάδειξη αρχηγού στο ΠΑΣΟΚ, γεγονός που, όπως επισημαίνει, «συνιστά εκτροπή από το βασικό πλαίσιο λειτουργίας μιας φιλελεύθερης δημοκρατίας».
Ο Νίκος Μαραντζίδης τονίζει πως «ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποτελεί μια τεράστια απογοήτευση». «Ένας κατά δήλωση φιλελεύθερος όχι μόνο αδιαφορεί για τους βασικούς δημοκρατικούς θεσμούς και τα θεμελιώδη ατομικά και πολιτικά δικαιώματα, αλλά επιτρέπει, απολύτως δικαιολογημένα, να αναρωτηθούν πολλοί μήπως η πολιτεία του βλάπτει σοβαρά τη δημοκρατία στην Ελλάδα», αναφέρει χαρακτηριστικά, ενώ συμπληρώνει: «Δεν φανερώνει απλώς τι είδους «άνθρωποι είναι» αυτοί που κυβερνούν, φανερώνει κυρίως μέχρι πού είναι ικανοί να φτάσουν για να ελέγχουν την εξουσία».
Παράλληλα, υπογραμμίζει πως «ο Πρωθυπουργός με τις πράξεις ή τις παραλείψεις του κατάφερε να συγκροτήσει το αντι-ΝΔ, για να μην πω το αντι-μητσοτακικό, μέτωπο». «Όχι μόνο ο Αλέξης Τσίπρας αλλά η προοδευτική αντιπολίτευση στο σύνολό της πρέπει να αποδειχτεί ικανή να συγκροτήσει κυβέρνηση μετά τις εκλογές με την απλή αναλογική. Αυτό που φαινόταν αδύνατον πριν ένα χρόνο, τώρα φαίνεται πραγματοποιήσιμο», καταλήγει ο Νίκος Μαραντζίδης σε μια συνέντευξη που θα συζητηθεί αρκετά..
- Το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων μπορεί να δημιουργήσει ένα νέο πολιτικό τοπίο; Και τι χαρακτηριστικά θα έχει αυτό;
Το τοπίο είναι πλέον βαθιά δυστοπικό και επισήμως. Οι άνθρωποι της γενιάς και μου και οι μεγαλύτεροί μου ακόμη περισσότερο αντιλαμβάνονται εύκολα τις αναλογίες με τη δεκαετία του ’50 και του ’60. Γυρίσαμε πίσω. Δραματικά πίσω. Ο πατέρας μου που μου μιλούσε για τους χαφιέδες του μετεμφυλιακού κράτους που τον παρακολουθούσαν έφυγε από τη ζωή εδώ και δέκα χρόνια, κι εμείς συζητάμε τα ίδια ακόμη. Απλώς με νέες μεθόδους και νέες τεχνολογίες.
Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας. Βρισκόμαστε σε μια κατάσταση, που τα θεμέλια της φιλελεύθερης δημοκρατίας απειλούνται. Δεν πρόκειται ούτε για σχήμα λόγου, ούτε για λεκτική υπερβολή κάποιου που δεν συμπαθεί την κυβέρνηση. Το να παρακολουθούν επί μήνες οι μυστικές υπηρεσίες της χώρας τον πρόεδρο του τρίτου κόμματος και μάλιστα κατά τη διάρκεια της εσωκομματικής διαδικασίας εκλογής προέδρου του κόμματος αυτού, ακόμη και ο πιο αφελής μπορεί να κάνει την υπόθεση εργασίας πως στην προκειμένη περίπτωση οι κρατικοί μηχανισμοί χρησιμοποιήθηκαν από την εκτελεστική εξουσία για να επηρεάσουν τις εσωτερικές εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και άρα να επηρεάσουν τις πολιτικές εξελίξεις στη χώρα. Δεν ξέρω πως το ονομάζετε εσείς αυτό κ. Σκουρή, εγώ λέω πως αυτό συνιστά εκτροπή από το βασικό πλαίσιο λειτουργίας μιας φιλελεύθερης δημοκρατίας.
- Ο Κυριάκος Μητσοτάκης υφίσταται αναμφίβολα πολιτική φθορά. Σε ποιους τομείς δέχεται πλήγματα η προσωπική του εικόνα;
Θα το πω απλά: ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποτελεί μια τεράστια απογοήτευση. Ένας κατά δήλωση φιλελεύθερος όχι μόνο αδιαφορεί για τους βασικούς δημοκρατικούς θεσμούς και τα θεμελιώδη ατομικά και πολιτικά δικαιώματα, αλλά επιτρέπει, απολύτως δικαιολογημένα, να αναρωτηθούν πολλοί μήπως η πολιτεία του βλάπτει σοβαρά τη δημοκρατία στην Ελλάδα.
Αυτή η αλαζονεία και η περιφρόνηση που δείχνει μια κοσμοπολίτικη ελίτ στις θεμελιώδεις πολιτικές και κοινωνικές κατακτήσεις των τελευταίων πενήντα χρόνων στην Ελλάδα δεν είναι απλώς απογοητευτική αλλά και βαθιά υπονομευτική της κοινωνικής συνοχής και της δημοκρατικής συμφωνίας της μεταπολίτευσης. Δεν φανερώνει απλώς τι είδους «άνθρωποι είναι» αυτοί που κυβερνούν, φανερώνει κυρίως μέχρι πού είναι ικανοί να φτάσουν για να ελέγχουν την εξουσία.
Στον πρωθυπουργό αφιερώνω την στροφή από το ποίημα του Βάρναλη:
«Χτες και σήμερα ίδια κι όμοια, χρόνια μπρος, χρόνια μετά…
Η ύπαρξή σου σε σκοτάδια όλο πηχτότερα βουτά.
Τάχα η θέλησή σου λίγη, τάχα ο πόνος σου μεγάλος;
Αχ, πού ‘σαι, νιότη, πού δειχνες πως θα γινόμουν άλλος!»
- Τις έως τώρα αντιδράσεις του πρωθυπουργού πώς τις χαρακτηρίζετε;
Υποκριτικές και κατώτερες των περιστάσεων. Αν είχε το απαιτούμενο κουράγιο θα έπρεπε να είχε παραιτηθεί, αναρωτώμενος απλώς όπως ένας άλλος προηγούμενος του, αναμφίβολα πιο γενναίος εκείνος, ίσως γιατί ήταν «χωριάτης» κι όχι πρωτευουσιάνος: «ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο;» Αν έλεγε κάτι τέτοιο και παραιτούταν, τότε ναι θα του αναγνώριζα γενναιότητα και ειλικρίνεια, και θα πίστευα πως ίσως και να μην ήξερε, να μην είχε αντιληφθεί. Τώρα απλώς δεν τον πιστεύω.
- Λέγεται συνήθως ότι από τέτοια θέματα πέφτουν οι κυβερνήσεις. Συμφωνείτε ότι υπάρχει τέτοιο ενδεχόμενο;
Στις φιλελεύθερες δημοκρατίες θα είχε ήδη πέσει. Σε μια οποιαδήποτε σοβαρή χώρα θα είχε πέσει η κυβέρνηση, θα είχε παραιτηθεί ο πρωθυπουργός. Ο Μπόρις Τζόνσον υποχρεώθηκε από την κοινοβουλευτική του ομάδα σε παραίτηση για πολύ λιγότερα. Στην κατάσταση που είναι η χώρα μας από πλευράς ποιότητας δημοκρατίας, κανείς δεν ξέρει τι να περιμένει. Μην ξεχνάτε πρέπει να ρωτήσουμε και τους ολιγάρχες των Μίντια τι επιθυμούν.
- Ο Νίκος Ανδρουλάκης τι κερδίζει; Και πώς κρίνετε τις έως τώρα αντιδράσεις του;
Νομίζω πως οι στιγμές είναι τόσο δραματικές που το ερώτημα αυτό γίνεται δευτερεύον. Βεβαίως και κερδίζει σε δημοφιλία και συμπάθεια αλλά σήμερα το κρίσιμο ζήτημα είναι να υπερασπιστούμε τη Δημοκρατία.
- Υπάρχει πλέον ενδεχόμενο συγκυβέρνησης ΝΔ με ΠΑΣΟΚ;
Αυτό έχει τελειώσει πλέον. Επιτέλους. Ο Πρωθυπουργός με τις πράξεις ή τις παραλείψεις του κατάφερε να συγκροτήσει το αντι-ΝΔ, για να μην πω το αντι-μητσοτακικό, μέτωπο. Είναι κι αυτό εντυπωσιακό. Μέσα σε τρία χρόνια κατάφερε όχι μόνο να τελειώσει με το «Αντι-Σύριζα» μέτωπο, αλλά χάρη στην εξωφρενική κατάσταση που βρίσκεται πλέον η ποιότητα της δημοκρατίας στην Ελλάδα να συμβάλει στην επαφή μεταξύ της αντιπολίτευσης. Τώρα που ωρίμασαν απότομα οι συνθήκες, χρειάζεται να ενηλικιωθεί γρήγορα και η αντιπολίτευση στο σύνολό της.
- Στο πλαίσιο αυτό ο Αλέξης Τσίπρας τι οφείλει να κάνει κατά τη γνώμη σας;
Όχι μόνο ο Αλέξης Τσίπρας αλλά η προοδευτική αντιπολίτευση στο σύνολό της πρέπει να αποδειχτεί ικανή να συγκροτήσει κυβέρνηση μετά τις εκλογές με την απλή αναλογική. Αυτό που φαινόταν αδύνατον πριν ένα χρόνο, τώρα φαίνεται πραγματοποιήσιμο.
Εντάξει δεν είναι εύκολο, δεν είναι απλό. Θα χρειαστούν συμβιβασμοί, θα χρειαστεί ανιδιοτέλεια και θα χρειαστεί προετοιμασία και προσπάθεια. Σε αυτά ο Αλέξης Τσίπρας είμαι απόλυτα πεισμένος πως θα ανταποκριθεί με το παραπάνω.
Πάνω απ’όλα θα χρειαστεί η πίστη πως η δημοκρατία, τα ατομικά δικαιώματα και η εφαρμογή του κράτους δικαίου είναι αδιαπραγμάτευτα σε αυτή τη χώρα και απαιτούν προσπάθεια, αγώνα και ένα σημαντικό βαθμό ανιδιοτέλειας. Δεν είναι απλώς λόγια για κατανάλωση κάθε Ιούλιο στο προεδρικό μέγαρο.
