Μανώλης Κοττάκης: Στο τέλος, κατά βάση, νικούν οι καλοί

Οποιος θέλει να αποτιμήσει σωστά τόσο από νομικής όσο και από πολιτικής απόψεως την απόφαση του ειδικού δικαστηρίου για τον πρώην υπουργό Δημήτρη Παπαγγελόπουλο αλλά και την τέως εισαγγελέα Διαφθοράς Ελένη Τουλουπάκη θα πρέπει να μπει στη βάσανο να διαβάσει με προσοχή τις 895 σελίδες του πορίσματος της πλειοψηφίας της προανακριτικής επιτροπής της Βουλής του 2020, με βάση το οποίο οι ως άνω παραπέμφθηκαν στη Δικαιοσύνη για την υπόθεση Novartis.

Οφείλει, επίσης, να διαβάσει την απόφαση του Τριμελούς Γνωμοδοτικού Συμβουλίου του Αρείου Πάγου, το οποίο όρισε τελικά για ποια αδικήματα θα πρέπει να δικαστούν από το ειδικό δικαστήριο ο κ. Παπαγγελόπουλος και η κυρία Τουλουπάκη. Η κρίσιμη σελίδα στο πόρισμα της προανακριτικής επιτροπής της Βουλής είναι η σελίδα 388, στην οποία περιγράφονται τα αδικήματα που απέδιδε τότε η πλειοψηφία των βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος, κυρίως στον κ. Παπαγγελόπουλο και δευτερευόντως στην κυρία Τουλουπάκη.

Εάν συγκρίνει κανείς ποια ήταν τα οκτώ βαριά αδικήματα κακουργηματικού χαρακτήρα, τα περισσότερα για τα οποία οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας έστειλαν στο ειδικό δικαστήριο τον κ. Παπαγγελόπουλο, με την τελική απόφαση του Σαββάτου δεν θα χρειαστεί να προχωρήσει σε περαιτέρω σχόλια. Τα πράγματα είναι προφανή. Ηθελαν να τον καταδικάσουν σε 10 χρόνια φυλακή και τελικά τον καταδίκασαν σε πρόστιμο 10.000 ευρώ. Ωραίος πολιτικός απολογισμός.

Το πόρισμα της πλειοψηφίας της προανακριτικής παρέπεμπε τον κ. Παπαγγελόπουλο στο ειδικό δικαστήριο για τα αδικήματα της ηθικής αυτουργίας σε κακουργηματική κατάχρηση εξουσίας, ηθικής αυτουργίας σε πλημμεληματική κατάχρηση εξουσίας, της σύστασης εγκληματικής οργάνωσης και συμμορίας, της απόπειρας εκβίασης, της δωροληψίας αξιωματούχου, της δωροληψίας υπαλλήλου, της παράβασης καθήκοντος κατά συρροή και της ηθικής αυτουργίας σε παράβαση καθήκοντος.

Η λέξη-κλειδί στο πόρισμα της Νέας Δημοκρατίας ήταν το υπογραμμισμένο ρήμα «καθοδήγησε». Ο… Ρασπούτιν κατηγορείτο ότι καθοδήγησε την κυρία Τουλουπάκη και τους «μαθητές» του επίκουρους εισαγγελείς να διαπράξουν σκευωρία στην υπόθεση Novartis. Η απόπειρα εκβίασης, η δωροληψία αξιωματούχου και υπαλλήλου, και η εγκληματική οργάνωση και συμμορία αφαιρέθηκαν από το κατηγορητήριο κατά Παπαγγελόπουλου με το βούλευμα του Αρείου Πάγου (με το οποίο αθωώθηκε πανηγυρικά και ο εκδότης μας Ιωάννης Φιλιππάκης) προτού φτάσει η υπόθεση στο ειδικό δικαστήριο.

Με την αθώωση της Ελένης Τουλουπάκη, η οποία ήταν δήθεν η φυσική αυτουργός της σκευωρίας, κατέπεσαν στο δικαστήριο και οι κατηγορίες για ηθική αυτουργία Παπαγγελόπουλου σε κακουργηματική κατάχρηση εξουσίας, σε πλημμεληματική κατάχρηση εξουσίας και παράβαση καθήκοντος.

Πώς να υπάρξει ηθικός αυτουργός, όταν δεν υπάρχει φυσικός αυτουργός; Από τότε τα λέγαμε. Απέμειναν μερικές περιπτώσεις που δεν αφορούσαν τον χειρισμό της υπόθεσης Novartis αυτής καθεαυτής και τις οποίες πρόσθεσε στο κατηγορητήριο η πλειοψηφία της Νέας Δημοκρατίας για να φορτώσει με όλο τον Ποινικό Κώδικα στην πλάτη τον πρώην υπουργό Δικαιοσύνης. Ο κ. Παπαγγελόπουλος κατηγορήθηκε ότι καθοδήγησε τον εισαγγελέα Αθανασίου να «φτιάξει κάτι» εναντίον του δημοσιογράφου Γιώργου Παπαχρήστου. Το ειδικό δικαστήριο τον αθώωσε γι’ αυτό. Ο κ. Παπαγγελόπουλος κατηγορήθηκε ότι πίεσε τον εισαγγελέα Αθανασίου να προχωρήσει σε οικονομικό έλεγχο εις βάρος του καναλάρχη Γιάννη Αλαφούζου. Το δικαστήριο τον αθώωσε και γι’ αυτό.

Ο κ. Παπαγγελόπουλος κατηγορήθηκε από την εισαγγελέα Τσατάνη ότι επιχείρησε να της αφαιρέσει τη δικογραφία για την υπόθεση Βγενόπουλου. Αθωώθηκε και γι’ αυτό. Τι απέμεναν; Δύο πλημμελήματα. Η εισαγγελέας Ράικου, που έχει μετανιώσει πλέον για την εμπλοκή της στην υπόθεση αυτή, κατηγόρησε τον κ. Παπαγγελόπουλο ότι της ζήτησε να στείλει τον φάκελο της Novartis στη Βουλή και αυτό θεωρήθηκε πίεση. Το δικαστήριο καταδίκασε τον κ. Παπαγγελόπουλο γι’ αυτό με ψήφους επτά έναντι έξι. Ο εισαγγελέας Αθανασίου τον κατηγόρησε ότι παρενέβη και να αποτρέψει έλεγχο εις βάρος επιχειρηματία.

Το δικαστήριο τον καταδίκασε και γι’ αυτό με ψήφους οκτώ έναντι πέντε. Ηταν, όμως, τόσο μεγάλη η απαξία των αδικημάτων για τα οποία καταδικάστηκε ο κ. Παπαγγελόπουλος, ώστε το ίδιο το δικαστήριο, αντιλαμβανόμενο τη γελοιότητα της ίδιας του της απόφασης, αντί ποινής φυλακίσεώς έστω και μίας ημέρας με αναστολή, του επέβαλε πρόστιμο 10.000 €.

Καλώ, λοιπόν, όλους όσοι πανηγυρίζουν από το twitter για την καταδίκη του αναπληρωτή υπουργού να συγκρίνουν τις οκτώ κατηγορίες με τις οποίες τον έστειλαν στο ειδικό δικαστήριο με το πρόστιμο των 10.000 € για να συνειδητοποιήσουν τι ακριβώς έκαναν.

Ο κ. Παπαγγελόπουλος ήταν επιπόλαιος, αλλά όχι ένοχος υπό την έννοια της καταδίκης σε έστω μία μέρα φυλακής. Για την εισαγγελέα Ελένη Τουλουπάκη, την οποία υπερασπίστηκα σε όλη τη διάρκεια της περιπέτειάς της από αυτήν εδώ τη θέση, ερχόμενος σε αντιδικία με πολλούς καλόπιστους από εσάς, οι οποίοι τηλεφωνούσατε βέβαιοι ότι είναι όργανο του Δημήτρη Παπαγγελόπουλου, μετά την πανηγυρική αθώωσή της κανονικά δεν θα έπρεπε να γράψω και πολλά.

Θέλω να θυμίσω, όμως, ότι αυτή η γυναίκα έζησε κατά την άσκηση των καθηκόντων της τα εξής: της διέρρηξαν το γραφείο και της απέσπασαν κρίσιμα έγγραφα από τη δικογραφία. Της διέρρηξαν το σπίτι και επιχείρησαν να της κλέψουν προσωπικά στοιχεία από τον υπολογιστή της, προκειμένου να τη συνδέσουν με τον Δημήτρη Παπαγγελόπουλο. Ζήτησαν από τα αρμόδια δικαστικά όργανα την αντικατάστασή της τρεις ή τέσσερις φορές χωρίς αποτέλεσμα. Υπέβαλαν μήνυση εναντίον της, τα αιτήματα της οποίας κατέπεσαν πανηγυρικά ενώπιον της Δικαιοσύνης, εναντίον των επίκουρων εισαγγελέων της και εναντίον του Δημήτρη Παπαγγελόπουλου (ο Αντώνης Σαμαράς).

Ψηφίστηκε, επίσης, νόμος για την κατάργηση της θέσης της προκειμένου να απαλλαγεί από τα καθήκοντά της. Πέρασε μεγάλη τρικυμία με την υγεία της, την οποία ευτυχώς ξεπέρασε. Αυτοί που την απειλούσαν ότι θα τη βάλουν φυλακή και θα τη γδάρουν καλό θα ήταν σήμερα να βάλουν την ουρά υπό τα σκέλη. Να μην ξεχάσω, επίσης, ότι έπαθαν εγκεφαλικά από τη στεναχώρια τους για τον διασυρμό των παιδιών τους μητέρες των επίκουρων εισαγγελέων. Η υπόθεση των κ. Παπαγγελόπουλου και Τουλουπάκη και των επικούρων εισαγγελέων, οι οποίοι επίσης αθωώθηκαν στον Αρειο Πάγο, θα διδάσκεται στο μέλλον ως μια ιστορία για την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης στην οποία στο τέλος, κατά βάση, νικούν οι καλοί.

Μπορεί κάποιοι ένοχοι να τη γλίτωσαν διότι, όπως είπε ο Ευάγγελος Βενιζέλος, «εάν δεν είχαν βάλει το όνομά μου στη λίστα των κατηγορουμένων, κάποιοι από τους λοιπούς θα είχαν πάει φυλακή», αλλά στην πραγματικότητα όλα όσα διαβάσαμε και ακούσαμε τα προηγούμενα χρόνια, ότι η δικαστική διερεύνηση του σκανδάλου Novartis ήταν μια συνωμοσία κατά του πολιτεύματος η οποία έπρεπε να τιμωρηθεί παραδειγματικά, έπεσαν πανηγυρικά στο κενό.

Κονιορτοποιήθηκαν από την ίδια τη Δικαιοσύνη. Βεβαίως, η αυλαία άφησε μία γεύση. Από τόσα που αποδόθηκαν στους δύο, κάποιος έπρεπε να στιγματιστεί. Και επειδή δεν μπορούσε να ήταν αυτή η Τουλουπάκη, για λόγους που γνωρίζει πολύ καλά ο φίλος Στέλιος Νικηφοράκης, επελέγη ο Παπαγγελόπουλος. Για κάτι έπρεπε να θεωρηθεί ένοχος. Τα 10.000 € πρόστιμο που του επιβλήθηκαν μπροστά στα 340.000.000 € που κέρδισε η αμερικανική Δικαιοσύνη από την εταιρία συνιστούν την ελληνική ειρωνεία της ιστορίας. Δείχνουν πόσο γελοία μπορεί να γίνει η Ελληνική Δημοκρατία, η οποία βάζει πρόστιμο σε αυτούς που κυνηγούν τους υπαιτίους ενός μεγάλου οικονομικού σκανδάλου, αντί να δημεύει τις περιουσίες των όποιων επιόρκων.