Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης
Eως τώρα λέμε τη μισή αλήθεια για τις δραματικές εξελίξεις στο Αφγανιστάν
Δεν τη λέμε όλη. Προσεγγίζουμε τις εξελίξεις στην Καμπούλ ως το τέλος μιας κλασικής στρατιωτικής αναμέτρησης η οποία έληξε με ήττα της εγκλωβισμένης Δύσης. Δίδουμε σε αυτή την ήττα αναλογίες αντίστοιχες με την ήττα των ΗΠΑ στο Βιετνάμ.
Από μια άποψη, λογικό. Δεν συμβαίνει κάθε μέρα να αποχωρεί τρέχοντας ταπεινωμένος από ένα θέατρο πολέμου ο στρατός της ισχυρότερης μέχρι στιγμής δύναμης του πλανήτη. Ωστόσο, η ταπείνωση των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν δεν είναι απλώς μια στιγμή στην Ιστορία. Είναι μια καμπή στην Ιστορία. Πολύ μεγαλύτερη από όση φαίνεται αρχικώς. Ο ιστορικός του μέλλοντος θα την παρομοιάσει με τη Γιάλτα. Από την ανάποδη! Με το ξήλωμά της!
Η άλλη μισή αλήθεια που δεν λέμε γιατί φοβόμαστε και να το ακούμε είναι ότι το ριζοσπαστικό Ισλάμ κέρδισε τον εικοσαετή πόλεμο που κήρυξε στις ΗΠΑ ο Μπιλ Λάντεν την 11η Σεπτεμβρίου 2001 με την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους. Κέρδισε τριπλά.
Στρατιωτικά, διότι πράγματι ταπείνωσε τις αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις παρασύροντάς τες στο έδαφος του. Κέρδισε ιδεολογικά. Γιατί παρέσυρε τη Δύση στο δικό του αξιακό πλαίσιο. Για να το αντιμετωπίσει, συρρίκνωσε θεαματικά τις ατομικές ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα, ενώ η απάντηση στην τρομοκρατία έπρεπε να είναι περισσότερη ελευθερία. Δυστυχώς ελέω και Ισλάμ η Δύση έγινε άλλη. Κέρδισε, τέλος, στρατηγικά. Το ριζοσπαστικό Ισλάμ δεν θα θεωρείται τρομοκρατική απειλή στη Δύση σε λίγο. Θα είναι αναγνωρισμένο καθεστώς και βεβαίως αναγνωρισμένη ιδεολογία! Από τις ΗΠΑ. Το ριζοσπαστικό Ισλάμ νίκησε και, με όπλο το δυνατό κείμενο του Κορανίου, που αφιονίζει ακόμη και δυτικούς απογοητευμένους, χωρίς προσανατολισμό πολίτες, αντικαθιστά τον κομμουνισμό σε παγκόσμιο επίπεδο και αναδεικνύεται σε αντίπαλον δέον του παρηκμασμένου και σε πολλές περιπτώσεις ανήθικου, αναιδούς και άπληστου καπιταλισμού. Το πρόβλημα δεν είναι ότι το ριζοσπαστικό Ισλάμ κέρδισε τον εικοσαετή πόλεμο που κήρυξαν στις ΗΠΑ μετά την επίθεση στη Νέα Υόρκη. Στο πετράδι του στέμματος.
Το πρόβλημα είναι ότι μόλις τώρα άρχισε να κερδίζει. Θα ακολουθήσουν, δυστυχώς, κι άλλες ήττες για τη σημερινή διεφθαρμένη – μεταλλαγμένη Δύση, αν δεν αναγεννηθεί. Το πιθανότερο στη γεμάτη από κοιμώμενους πυρήνες τζιχαντιστών Ευρώπη. Η ήττα στο Αφγανιστάν είναι δυστυχώς η ήττα ενός ολόκληρου πολιτισμού από έναν άλλο, εκκολαπτόμενο «πολιτισμό», ο οποίος συναγωνίζεται σε αυταρχισμό τον κινεζικό, αλλά είναι εκτός συναγωνισμού στη στρατολόγηση πιστών ανά τον πλανήτη. Ήδη είναι η πρώτη θρησκεία στον κόσμο. Και όπως είπε τον χειμώνα στο Open TV ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος και τον πήραν με τις πέτρες οι εγχώριοι ανόητοι με την κατηγορία της ισλαμοφοβίας, το Ισλάμ προελαύνει ιδεολογικά.
Γι’ αυτό πασχίζει ο Ερντογάν να ηγηθεί του Ισλάμ έχοντας νταραβέρια με τους Ταλιμπάν, τους μουλάδες του Ιράν και τους Αδελφούς Μουσουλμάνους. Γι’ αυτό ονειρεύεται την ιερά πόλη Παλαιστίνη και τα τεμένη της, γι’ αυτό μαγάρισε την Αγία Σοφία. Πράγματι, λοιπόν, ο Μπάιντεν έγραψε ιστορία πάνω στα ανιστόρητα χνάρια του Μπους και του Κλίντον. Πικρή ιστορία. Ενας νέος μεγάλος κύκλος ανοίγει.
Και πρωταγωνιστής στον νέο κόσμο ως φαίνεται δεν θα είναι μόνον το Πεκίνο. Θα είναι κι άλλοι. Μεταξύ των οποίων και η θεοκρατία. Η προέλαση του Ισλάμ ίσως αναγκάσει τη Δύση να ξανακοιτάξει μέσα της και να δει τα λάθη της. Το 2004 διέγραψε, δεν περιέλαβε τον χριστιανισμό στις αξίες της και στην ταυτότητά της, όπως περιγραφόταν στο ευρωπαϊκό Σύνταγμα. Με συνέπεια, δέκα χρόνια μετά ο σταυρός ως σύμβολο να είναι σε υποχώρηση παντού και να κυριαρχεί ο φερετζές. Ωρα για επιστροφή στα βασικά, λοιπόν.
Αρκετά με την ύλη. Για να κερδίσουμε πρέπει να ασχοληθούμε στους έσχατους καιρούς που ζούμε με τις ψυχές μας. Το Αφγανιστάν έδειξε ότι οι εξοπλισμοί του μέλλοντος είναι οι ψυχές!
