Οι δημοσκοπήσεις το λένε ξεκάθαρα, εφόσον φυσικά κάποιος έχει την ψυχραιμία και την ευθυκρισία να μελετήσει τα ευρήματα τους.
Η σημερινή Ελλάδα “επιστρέφει” καλπάζοντας στην εποχή των εθνοκτόνων Μνημονίων. Τα δεδομένα είναι εκ των πραγμάτων δυσμενέστερα, καθώς η σημερινή οργή λειτουργεί σωρευτικά με την οργή της εθνικής τραγωδίας των Μνημονίων, που αποσυναρμολόγησαν την ελληνική κοινωνία και φτωχοποίησαν τους Έλληνες.
Το ρήγμα που κατεγράφη στην παραδοσιακή κοινωνική βάση της Νέας Δημοκρατίας στις ευρωεκλογές του 2024, με την απώλεια άνω του 1 εκατομμυρίου ψηφοφόρων, βαθαίνει, επιδεινώνεται και παγιώνεται. Οδηγεί στη συρρίκνωση της κοινωνικής απήχησης της κυβέρνησης και καθιστά περίπου αναπόφευκτα τα σχήματα κυβερνητικής συνεργασίας μετά τις επόμενες εκλογές.
Η παράλληλη απαξίωση των δυο κομμάτων της Αντιπολίτευσης που έχουν ασκήσει εξουσία, του ΠΑΣΟΚ, και του ΣΥΡΙΖΑ, προστίθεται στη ζοφερή εικόνα. Και διαμορφώνει συνθήκες κρίσης νομιμοποίησης. Της κυβέρνησης και συνολικά του πολιτικού προσωπικού.
Με τη Δικαιοσύνη “μεγάλο ασθενή”, η Δημοκρατία μας μοιάζει ευάλωτη και ανοχύρωτη. Το βαρύ τίμημα της ανοχής σε πολιτικά αποτυπώματα που προκάλεσαν τη φθορά. Και παγίωσαν την παρακμή.
Της Μαρίκας Λυσιάνθη
