Ο Κώστας Μπακογιάννης έκανε την παρακάτω ανάρτηση στους προσωπικούς λογαριασμούς του στα social media:
.
Τόσο πληρώνουμε το ρεύμα στην Ευρώπη – νοικοκυριά και επιχειρήσεις – σε σύγκριση με τις ΗΠΑ.
Και το κόστος δεν είναι απλώς άδικο. Είναι επικίνδυνο. Όταν η ενέργεια γίνεται απρόσιτη, μιλάμε για ενεργειακή φτώχεια. Ήδη σήμερα, σχεδόν 50 εκατομμύρια Ευρωπαίοι –το 10% του πληθυσμού– δυσκολεύονται να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες σε ρεύμα.
Την ίδια στιγμή, φανταστείτε ένα δυστοπικό μέλλον όπου το ρεύμα κόβεται ξαφνικά και ανεξήγητα. Δεν είναι μακριά.
Σήμερα, η ενεργειακή ασφάλεια, η σταθερότητα και προσιτές τιμές αποτελούν βασικές προϋποθέσεις για να λειτουργήσει ομαλά η κοινωνία μας.
Χθες στις Βρυξέλλες είχα την τιμή να προεδρεύσω στη συνεδρίαση της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Κλιματικής Κρίσης και Ενέργειας της Επιτροπής των Περιφερειών της ΕΕ, λίγες ημέρες μετά από το μπλακάουτ στην Ισπανία και την Πορτογαλία.
Η συζήτηση ήταν ουσιαστική. Αναγνωρίσαμε όλοι ότι η μετάβαση στην καθαρή ενέργεια είναι αναγκαιότητα για μια βιώσιμη και ανθεκτική ανάπτυξη αφού περίπου το 47%, ποσοστό ρεκόρ, της ηλεκτροπαραγωγής στην ΕΕ το 2024 προέρχεται από ΑΠΕ.
Ωστόσο, για να πετύχουμε σε αυτή τη μετάβαση, πρέπει να απορρίψουμε τις ιδεοληπτικές και δογματικές προσεγγίσεις. Αντ’ αυτών, ας επικρατήσει ο ρεαλισμός και η τεχνολογική ουδετερότητα, ενώ παράλληλα εντείνουμε τις προσπάθειές μας για απαγκίστρωση από το ρωσικό φυσικό αέριο.
Επιπλέον, το πιο σημαντικό είναι ότι η ενιαία ευρωπαϊκή αγορά ενέργειας δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί πλήρως. Χρειάζεται εμβάθυνση μέσα από καλύτερες υποδομές, ουσιαστικότερο συντονισμό και λιγότερη γραφειοκρατία, ώστε όλα τα κράτη-μέλη να επωφεληθούν ισότιμα. Χρειαζόμαστε επίσης στρατηγικές επενδύσεις σε αποθήκευση ενέργειας, ευφυή δίκτυα και διασυνοριακές διασυνδέσεις – έργα κοινού ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος που θα ενισχύσουν τη σταθερότητα και θα συγκρατήσουν τις τιμές.
Η ενεργειακή ασφάλεια δεν είναι θεωρία. Είναι καθημερινή ανάγκη. Η Ελλάδα έχει πρωτοστατήσει με σοβαρές και ολοκληρωμένες προτάσεις. Δεν μπορούμε να αφήσουμε την αγορά μόνη της να ρυθμίζει κρίσιμα δημόσια αγαθά. Χρειαζόμαστε θεσμική βούληση, πολιτικό θάρρος και κοινό ευρωπαϊκό βηματισμό.
Η ώρα για δράση είναι τώρα.
Του Λάζαρου Καλλιανιώτη
