Μιλώντας στη συζήτηση για την πρόταση δυσπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ο Τομεάρχης Εξωτερικών Γιώργος Κατρούγκαλος αναφέρθηκε στην ανάγκη εκλογών για την ανάδειξη μιας νέας προοδευτικής κυβέρνησης.
Υποστήριξε ότι η Νέα Δημοκρατία επέλεξε να απαντά στη μομφή που της απευθύνει η ίδια η κοινωνία για την πολλαπλή αδυναμία διαχείρισης της πανδημίας, της ακρίβειας και της πρόσφατης κακοκαιρίας, αφενός με τη συνήθη μετάθεση ευθυνών και αφετέρου με το επιχείρημα ότι επί κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ τα πράγματα ήταν, τάχα, χειρότερα. Αυτό συνιστά, προφανώς, ομολογία αδυναμίας υπεράσπισης των πεπραγμένων της για την αξία τους καθεαυτή, μια μορφή whataboutism, που λένε οι Αγγλοσάξονες, «και εσείς βασανίζατε τους Ινδιάνους».
Φυσικά, συνέχισε, δεν φοβόμαστε τη σύγκριση σε κανένα επίπεδο. Σε σχέση με την πανδημία, όταν ανέλαβε η ΝΔ βρήκε κατατεθειμένο σχέδιο νόμου για την Πολιτική Προστασία και το συντονισμό όλων των αρμόδιων φορέων που εμπεριείχε τα πρωτόκολλα συντονισμού για όλη την Ελλάδα. Το πέταξε στο καλάθι των αχρήστων για να ψηφίσει άλλο νόμο την εφαρμογή του οποίου πρακτικά ανέστειλε τον Μάρτιο 2020, με αποτέλεσμα νοικοκυριά να μένουν χωρίς ρεύμα και αποκλεισμένα ακόμη και σήμερα. Μέχρι και το αεροδρόμιο με τα Ραφαλ αποκλείσθηκε από τα χιόνια.
Ακριβώς επειδή η σύγκριση δεν συμφέρει τη Νέα Δημοκρατία, καταφεύγει στην παραπληροφόρηση, στην γκρίζα προπαγάνδα και πολλές φορές στο γυμνό, καθαρό ψέμα.
Για να στηρίξει αυτό τον ισχυρισμό προχώρησε σε παραδείγματα από τον τομέα της εξωτερικής πολιτικής, που υπηρετεί τα τελευταία χρόνια. Ξεκίνησε με την κριτική που άσκησε από το βήμα της Βουλής στον ΣΥΡΙΖΑ, ο Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών, κατά την οποία τάχα η αξιωματική αντιπολίτευση καταψήφισε όλες τις μεγάλες εθνικές συμφωνίες, όπως την επέκταση των χωρικών υδάτων, τη χάραξη ΑΟΖ με την Ιταλία καθώς την προμήθεια των μαχητικών Ραφάλ. Αυτό αποτελεί καθαρό ψέμα, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ψήφισε αυτές τις συμφωνίες. Γιατί χρησιμοποιεί η κυβέρνηση ένα τόσο αυταπόδεικτα ψευδές επιχείρημα; Μα ακριβώς γιατί σε κάθε περίπτωση που η πραγματικότητα δεν ανταποκρινόταν στο αφήγημα περί επιτυχιών της, εκεί κατέφευγε, στην παραπληροφόρηση και στην γκρίζα προπαγάνδα. Το Oruc Reis “το πήρε ο άνεμος”), είτε υποβαθμίζεται ο χαρακτήρας των σχετικών προκλήσεων (δεν παραβιάσθηκαν, τάχα, τα κυριαρχικά δικαιώματα μας γιατί ο θόρυβος των μηχανών δεν επέτρεπε στο τουρκικό σκάφος να πραγματοποιεί ποιοτικές έρευνες).
Αιφνιδιάσθηκε η κυβέρνηση, μας είπε πάλι ο Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών, όταν απέσυραν την υποστήριξη τους από τον EASTMED οι Αμερικανοί. Και όμως, το 2020 υπό την πίεση της κρίσης του Oruc Reis, συμφωνούσε με την Αίγυπτο νέα εναλλακτική όδευση για το ισραηλινό αέριο, χωρίς μάλιστα να είναι σαφές αν υπήρξε συνεννόηση με την Κύπρο. Τον Οκτώβριο του 2021, στον 4ο γύρο του ελληνοαμερικανικού στρατηγικού διαλόγου, η Ελλάδα συμφώνησε σε συμπεράσματα από τα οποία – αντίθετα με ό,τι συνέβαινε σε όλους τους προηγούμενους γύρους- απουσίαζε κάθε μνεία στον αγωγό.
Άρα ο ίδιος ο Πρωθυπουργός δίνει τη κατεύθυνση αυτής της πολιτικής, της παραπληροφόρησης και των fakenews. Δεν είναι κάτι σημαντικό, είπε σε πρόσφατη συνέντευξη του για το άδειασμα του EASTMED από τους Αμερικανούς. Ο ίδιος λίγο καιρό πριν είχε προχωρήσει σε βαρύτερο ολίσθημα: την περίφημη δήλωση ότι δεν έχει σημασία για την επιβίωση αν νοσηλεύεται κάποιος σε ΜΕΘ ή εκτός, αν γνώριζε την Έκθεση Τσιόδρα-Λύτρα που έδειχνε, αυτονοήτως, το εντελώς αντίθετο. Σε όλους τους κρίσιμους τομείς ακολουθείται αυτή η αμοραλιστική πολιτική απόκρυψης, συσκότισης ή διαστρέβλωσης τη αλήθειας. Για το λόγο αυτό δεν δόθηκαν στην δημοσιότητα τα πρακτικά της Επιτροπής των λοιμωξιολόγων. Για το λόγο αυτό δεν είναι εύκολο να πιστέψουμε ότι δεν υπάρχουν πρακτικά στις πρόσφατες συνεδριάσεις της Επιτροπής Πολιτικής Προστασίας. Για πολύ μικρότερα πταίσματα τελείωσε η πολιτική σταδιοδρομία του Κουρτς στην Αυστρία και είναι στην κόψη του ξυραφιού αυτή του Τζόνσον στην Μ. Βρετανία.
Η ανάγκη λοιπόν για εκλογές και μία νέα προοδευτική κυβέρνηση είναι θέμα πολιτικής ηθικής, απόρριψης του αμοραλισμού στην πολιτική ζωή. Αλλά και ζήτημα δημοκρατίας, για να κυβερνηθεί η χώρα προς όφελος των πολλών και όχι των λίγων.
