Ο τραγέλαφος Κασσελάκη, με τη φαιδροποίηση, απαξίωση και συρρίκνωση του ΣΥΡΙΖΑ την εποχή της μοιραίας ηγεσίας του, μοιάζει και είναι βγαλμένος μέσα από τη ζωή.
Κάθε θίασος άλλωστε, έχει τους… παλιάτσους υποστηρικτές του. Που αδυνατούν να δουν πιο μακριά από τα χέρια τους, τα οποία έχουν τεντωμένα μπροστά τους για να χειροκροτούν με πάθος. Το αντικείμενο του… πόθου τους.
Μεταξύ άλλων ανεπανάληπτων, που συνέτριψαν την κοινή λογική, ακούσαμε αυτές τις μέρες, ότι ο Στέφανος Κασσελάκης δεν μπόρεσε να δείξει τις ικανότητές του, και να “απογειώσει” τον ΣΥΡΙΖΑ, επειδή δέχτηκε… υπονόμευση.
Η μόνη υπονόμευση που δέχτηκε ήταν από τον εαυτό του. Τον ατελή εαυτό του. Από την πρώτη στιγμή επεδίωξε να καθιερωθεί ως influencer, με ακραία ελαφρότητα και συρρικνωμένη σοβαρότητα, στα όρια του διασκεδαστή. Δεν ανέδειξε κανένα από τα μεγάλα θέματα που αφορούν και ταλαιπωρούν τους Έλληνες πολίτες, και ο ναρκισσισμός που τον κυριεύει, ακύρωσε κάθε πολιτική δυνατότητα του ΣΥΡΙΖΑ να ξαναπιάσει το νήμα με πλατιές κοινωνικές πλειοψηφίες.
Έτσι, κατρακύλησε στο 14%… και κάτι στις ευρωεκλογές και έχασε σχεδόν 400 χιλιάδες ψηφοφόρους από τις βουλευτικές εκλογές του 2023, την ώρα που η μεγάλη φθορά της κυβέρνησης Μητσοτάκη την οδήγησε στην απώλεια 1 εκατομμυρίου ψηφοφόρων.
Όλα αυτά είναι έργο της υπονόμευσης του Στέφανου Κασσελάκη από τον εαυτό του. Δύσκολο να το καταλάβουν οι χειροκροτητές του.
Του Λάζαρου Καλλιανιώτη
