Γράφει η Κατερίνα Γαλανού
Βγαίνουν, σαν τα σαλιγκάρια μετά τη βροχή, διάφοροι εξαφανισμένοι ιεροφάντες του λαϊκισμού, που επί χρόνια με την χοντροκοπιά του ελληναράδικου χιούμορ και της δήθεν σάτιρας τους, ανέβασαν σε άλλο επίπεδο την έννοια της προπαγάνδας.
Στήνουν το τσαντίρι της αχρειότητας πάνω στην απώλεια νέων ανθρώπων, διεκδικώντας να εμφανιστούν για άλλη μια φορά (διεκδικούν ξανά να εμφανιστούν) ως κήνσορες της ηθικής και προστάτες του ανθρωπότυπου Έλληνα τον οποίο εξευτέλιζαν και εξευτελίζουν, με τα σκετσάκια και τα σκερτσάκια τους.
Με τις αρβύλες και τα τσαντίρια τους και με αντίστοιχες διαδρομές από… «βοθροκάναλο» σε «βοθροκάναλο» με τρελά συμβόλαια είδαν μια μεγάλη ρωγμή στην κανονικότητα και ξεμύτισαν.
Μετά τον κ. Αντώνη Κανάκη – ο οποίος μόλις ο συνάδελφος Χρήστος Νικολαΐδης, του απάντησε στα ίσια και στη γλώσσα που καταλαβαίνει, μαζεύτηκε – εμφανίστηκε ο κ. Λάκης Λαζόπουλος δρεπανηφόρος, εναντίον δημοσιογράφων.
Έβαλε κι αυτός έναν κόκκινο στόχο πάνω στον κ. Άρη Πορτοσάλτε και κραυγάζοντας έδωσε το γενικό σύνθημα: «Σας βλέπουμε τους δημοσιογράφους, είστε ορατοί και προκαλείτε την οργή μας. Και η οργή θα ξεσπάσει πάνω σας».
Απειλή και προτροπή μαζί. Δύο σε ένα.
Με τη φωνή του Λάκη Λαζόπουλου, που ήρθε ως λεζάντα – συμπλήρωμα στην αφίσα του Παύλου Πολάκη με τους «προγραμμένους» για το σύστημα του ΣΥΡΙΖΑ, δημοσιογράφους.
Και όταν κάποιος απ’ όλους όσους, αυτοί οι τύποι περιγράφουν, ή – ακόμα χειρότερα – αναφέρουν ονομαστικά, βρεθεί στη θέση που είχε βρεθεί κάποτε ο Κωστής Χατζηδάκης ή και σε χειρότερη, τότε οι υποκινητές και ηθικοί αυτουργοί θα μας πουν για τη δίκαιη «οργή του λαού» και τη δικαιοσύνη που αποδίδεται.
Μπροστά στα μάτια μας έχουν ανοίξει το παλιό εγχειρίδιο. Μοιράζουν λίγο διαφορετικά βέβαια τους ρόλους, αλλά το ίδιο έργο ετοιμάζονται να παίξουν. Ανοίγουν με νύχια και με δόντια τη ρωγμή, που άνοιξε στην κανονικότητα, το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη. Ταυτόχρονα όμως και ευτυχώς μας ανοίγουν ξανά και τα μάτια για το τι είναι ικανοί να κάνουν και μέχρι που είναι ικανοί να φτάσουν.
