Του Νίκου Φυλάγγελου
Η ακρίβεια… Φυσικά η ακρίβεια, ως πονοκέφαλος και αδιέξοδο στην καθημερινότητα των πολιτών-καταναλωτών, που “μαυρίζει” την ποιότητα ζωής μιας κοινωνίας που κανιβαλίστηκε τη δεκαετία της εθνικής τραγωδίας των Μνημονίων.
Τα Τέμπη… Μια ανείπωτη τραγωδία, με την οποία ταυτίζεται οριζόντια η κοινωνία, πρωτίστως επειδή αφορά την ασυγχώρητη απώλεια νέων παιδιών. Μια τραγωδία που εντυπώθηκε στο υποσυνείδητο των πολιτών, και λειτουργεί σωρευτικά άλλων αδιεξόδων.
Όχι μόνο όμως… Στην τελική ευθεία για τις εκλογές της 21ης Μαϊου, η κυβέρνηση καλείται, μεταξύ άλλων, να διαχειριστεί ακόμη ένα πρόβλημα με δυνητικά ανεξέλεγκτο εκλογικό κόστος. Την “ανοικτή πληγή” της δημόσιας τάξης.
Η εγκληματικότητα που έχει θεριεύσει και πάλι τους τελευταίους μήνες, τόσο σε επίπεδο μεγάλων και αποτρόπαιων εγκλημάτων, όσο και στο λεγόμενο “μικροέγκλημα” της γειτονιάς.
Ο πολλαπλασιασμός της ανασφάλειας των πολιτών, λόγω της μη διαχειρίσιμης εγκληματικότητας, μπορεί να λειτουργήσει σωρευτικά, στα υπόλοιπα προβλήματα που καλείται να αντιμετωπίσει η κοινωνία.
Η δημόσια τάξη που… αναζητείται, έχει πάντοτε εκλογικό αποτύπωμα.
