Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Ακόμη μια… λάθος γυναίκα, σε ένα αξίωμα και μια συγκυρία που θα επέτρεπε σε όλες μας να χαμογελάμε με νόημα, για το γκρέμισμα ακόμη μιας “γυάλινης οροφής”. Η Κριστίν Λαγκάρντ παραμένει… αδιόρθωτη, όπως απέδειξαν οι δηλώσεις… απολογίας της, για την άρνηση να φρενάρει την πολιτική διαρκούς ανόδου των βασικών επιτοκίων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Η επικεφαλής της ΕΚΤ προχώρησε ένα βήμα παραπέρα, και ζήτησε από τις κυβερνήσεις να αποσύρουν τα μέτρα στήριξης των κοινωνιών, με επίκεντρο την κατανάλωση ενέργειας.
Ελάχιστη. Ανήμπορη να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της συγκυρίας. Να συνδιαμορφώσει την κοινή Ιστορία του μέλλοντος, αντί να περιοριστεί σε ρόλο μοιραίας και άβουλης, όπως θα μας θύμιζε ο Βάρναλης.
Η σημερινή επικεφαλής της Φρανκφούρτης ακυρώνει την κληρονομιά του Ζαν-Κλοντ Τρισέ και του Μάριο Ντράγκι. Ακυρώνει τον ρόλο της ως σταυροφόρου του κοινού ευρωπαϊκού οράματος και υπερασπίστριας των ευρωπαϊκών κοινωνιών.
Η Κριστίν Λαγκάρντ, με το… αμαρτωλό παρελθόν της εμπλοκής της στο σκοτεινό σκάνδαλο Ταπί, δεν γίνεται απλά μέρος του προβλήματος. Γίνεται η ίδια το πρόβλημα. Και για ασθενείς οικονομίες σαν την ελληνική, που δεν έχει συνέλθει ακόμη από τη φτωχοποίηση και τις πρόσθετες ολέθριες συνέπειες της εθνικής καταστροφής των Μνημονίων, προαναγγέλλει νέα Μνημόνια.
Δημοσιονομική προσαρμογή. Περικοπές. Μιζέρια… Κοινωνική έκρηξη.
