Του Μανώλη Κομνηνού
Με την πάντα νηφάλια και ψύχραιμη προσέγγισή του, ο καθηγητής Κώστας Λάβδας επιχείρησε να περιγράψει τα δεδομένα που διαμορφώνονται στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Με ανάρτηση στην προσωπική σελίδα του στο Facebook, ο Κώστας Λάβδας σημείωσε τα εξής:
“Όπως εξήγησα προ ολίγου στην Μαρία Αναστασοπούλου και τον Γιώργο Παπαδάκη στην πλουραλιστική και φιλόξενη τηλεόραση του Αντέννα και όπως αναλύω επί μήνες και χρόνια, τόσο τηλεοπτικά (ενίοτε και με εξαιρετικούς συνομιλητές όπως ο ναύαρχος Stelios Fenekos, εδώ από τον περασμένο Οκτώβριο) όσο και σέ άρθρα (βλ. πιο κάτω στο link μια στοχευμένη ανάλυσή μου από το περασμένο καλοκαίρι), η σύγκρουση Ελλάδας – Τουρκίας υφίσταται επί δεκαετίες και διαφορετικοί παράγοντες (εσωτερικοί, διακρατικοί, περιφερειακοί, διεθνείς) δρούν ως στοιχεία επιβράδυνσης ή επιτάχυνσης της συγκρουσιακής δυναμικής. Βρισκόμαστε σε φάση επιτάχυνσης ενόψει των εκλογών και στις δυο χώρες, όμως υπάρχουν και παράγοντες που μπορούν να μετριάσουν τον ρόλο των επιταχυντών.
Καλώς ή κακώς, η θέση της Τουρκίας ως χώρας που πατάει σε πολλές βάρκες δεν αμφισβητείται ουσιαστικά αυτή τη στιγμή, όσο και αν βαυκαλίζονται κάποιοι με παιδαριώδεις αφέλειες του τύπου “μάλωσε (sic) η Ουάσιγκτον την Τουρκία” και “ξεμπροστιάστηκε (sic) ο Ερντογάν στην Πράγα”. Όσο διαρκεί ο ρωσο-ουκρανικός πόλεμος, η Τουρκία θα εξακολουθεί να θεωρεί ότι η Δύση την χρειάζεται ακόμη περισσότερο από ότι συνήθως και, κατά συνέπεια, θα υπολογίζει ότι η Δύση δεν μπορεί να την πιέσει πολύ. Γι αυτό και η δημόσια προκλητικότητα του Ερντογάν και όχι μόνον ενόψει εκλογών.
Υπάρχουν σαφή χρονικά όρια σε αυτή την ιδιότυπα τουρκική προσέγγιση «take it or leave it»; Πέραν του ρωσο-ουκρανικού πολέμου, πέραν και των τουρκικών εκλογών που κάποιοι αναμένουν εναγωνίως, η σκληρή πραγματικότητα είναι ότι η Τουρκία θα παραμείνει για την περιοχή μας πρόκληση μείζονος σημασίας.
Το έχουμε ξαναπεί. Ο Ερντογάν αποτελεί το κύριο πρόβλημα για τη Δύση (S-400, επαμφοτερίζουσα στάση απέναντι στην Ρωσία και, γενικότερα, σε μη-δυτικά κράτη και συνεργατικά μορφώματα, συστηματική προσέγγιση στο πολιτικό Ισλάμ). Όμως είναι το τουρκικό πολιτικό και αμυντικο-οικονομικό σύστημα και η στρατηγική κατεύθυνση που έχει υιοθετήσει –και όχι απλώς ο Ερντογάν– που αποτελεί το βασικό πρόβλημα για το Αιγαίο, την Ανατολική Μεσόγειο και την Κύπρο.
Επιμένω επί χρόνια ότι με την Τουρκία χρειαζόμαστε τη σταδιακή, δύσκολη και οικονομικά επώδυνη διαμόρφωση των πολυεπίπεδων προϋποθέσεων για μια βιώσιμη ειρήνη, όχι την συνεχή αποφυγή “θερμών επεισοδίων”.”.
