Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Τα νέα από τη Γερμανία… δεν είναι αισιόδοξα. Οι διαπραγματεύσεις για τη συγκρότηση της νέας κυβέρνησης υπό τον Όλαφ Σολτς, βαίνουν προς ολοκλήρωση νωρίτερα από τις αρχικές εκτιμήσεις, κάτι που σημαίνει ότι πλησιάζει η στιγμή που η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης θα περάσει στα χέρια του… μικρού Σόιμπλε.
Ο “Ελεύθερος Δημοκράτης” Κρίστιαν Λίντνερ προκαλεί τρόμο στην Ευρώπη, ειδικά στον ευρωπαϊκό Νότο, προτού ακόμη αναλάβει τα ηνία του υπουργείου Οικονομικών στην κυβέρνηση τρικομματικής συνεργασίας υπό τον Όλαφ Σολτς, και η λέξη “Μνημόνια” έχει επανέλθει στις παρασκηνιακές συζητήσεις των ελίτ του Βερολίνου.
Σε μια συγκυρία κατά την οποία, λόγω και των δραματικών και πολυεπίπεδων συνεπειών της πανδημίας του κορονοϊού, είναι μάλλον αυτονόητη η περαιτέρω χαλάρωση των δημοσιονομικών κανόνων, και η στήριξη του Νότου, που δεν έχει συνέλθει ακόμη από τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης της προηγούμενης δεκαετίας, στη Γερμανία αγκαλιάζουν ξανά ρητορική “μαύρου μηδενικού”, δηλαδή ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς και αυστηρή επιτήρηση. Μνημόνια…
Τελευταία γραμμή άμυνας της Ευρώπης απέναντι σε αυτόν τον παραλογισμό, μια γυναίκα, η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Κριστίν Λαγκάρντ. Η Φρανκφούρτη ακούει τις σάλπιγγες της Ιστορίας, περισσότερο και από την κρίση της ευρωζώνης, τότε που ο Μάριο Ντράγκι διέσωσε το κοινό νόμισμα.
Η Γαλλίδα πολιτικός καλείται να πάει ένα βήμα παραπέρα. Και να συγκρουστεί με τους Γερμανούς. Και πάλι…
