Να είσαι ο μεταβατικός πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας. Να έχεις διαδεχθεί τον Αντώνη Σαμαρά. Να παίζεις χωρίς αντίπαλο για την ηγεσία. Να ανέχεσαι τη… δολιοφθορά στη διαδικασία της ψηφοφορίας, που σε οδηγεί σε δεύτερο γύρο. Να δέχεσαι τον δεύτερο γύρο, ενώ ο αντίπαλός σου, ο Κυριάκος Μητσοτάκης βρίσκεται πολύ μακριά σου, σε επίπεδο ποσοστών. Και τελικά, να χάνεις με… 52%-48%.
Πώς να αισθάνεται ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, πρωταγωνιστής της παραπάνω ιστορίας, που μετά την τετραετή… εξορία του στις Βρυξέλλες, διεκδικώντας την επανεκλογή του την οποία και εξασφάλισε στις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου, έχασε με ταπεινωτικό τρόπο την πρωτιά από τον Γιώργο Αυτιά.
Ο εκλεκτός του Κυριάκου Μητσοτάκη, βετεράνος παρουσιαστής, είχε 308.000 ψήφους, και ο “μουστάκιας” της Νέας Δημοκρατίας 258.000, δηλαδή 50.000 ψήφους λιγότερες.
Θλίψη για τον επίλογο μιας παραταξιακής διαδρομής συνέπειας και προσφοράς.
Του Λάζαρου Καλλιανιώτη
