Του Νίκου Φυλάγγελου
Η στιγμή της ψήφου. Ιερή και μοναδική κάθε φορά στη διαδικασία της αδιαμεσολάβητης Δημοκρατίας. Στις τελευταίες δεκαετίες της Μεταπολίτευσης, με την Ελλάδα να πορεύεται σε συνθήκες αδιαπραγμάτευτης Δημοκρατίας, ο λαός μας έχει σε κάθε εκλογική αναμέτρηση τη δωρεά της επιλογής.
Να διαλέξουμε ψύχραιμα και συνειδητά, τι θέλουμε για το μέλλον του τόπου και ποιός μπορεί να εγγυηθεί καλύτερα. Η ίδια δε, η διαδικασία της ζύμωσης ιδεών και επιχειρημάτων, λειτουργεί ανατροφοδοτικά και αναζωογονεί τη Δημοκρατία, χωρίς τις αχρείαστες ανορθογραφίες της απαγόρευσης κομμάτων, ακόμη και με τον μανδύα εγκληματικής οργάνωσης.
Στις εκλογές που έχουμε μπροστά μας, ο καθένας θα ξεκινήσει από διαφορετική αφετηρία για να φτάσει στην τελική επιλογή, μπροστά στην κάλπη. Μια… συμβουλή σε όλους μας, ωστόσο. Όποιο κόμμα κι αν ψηφίσει ο καθένας, ας… μαυρίσει τους περιφερόμενους τυχοδιώκτες. Εκείνους που, με ελαστική συνείδηση και ασπόνδυλο ηθικό κώδικα, μετακινούνται από το ένα κόμμα στο άλλο, όχι στη βάση ιδεών, αλλά… συμφέροντος. Του προσωπικού συμφέροντός τους.
Τυχοδιώκτες, που λειτουργούν ως εντός των τειχών υπονομευτές της ελληνικής Δημοκρατίας. Και τους συναντά κανείς σε όλα τα κόμματα. Μαυρίστε τους. Για παραδειγματισμό.
