Η αρμονία της σκέψης του μεγάλου Αλεξανδρινού Κωνσταντίνου Καβάφη, μπόλιασε το ηχόχρωμα της συναισθηματικής νοημοσύνης της ανθρωπότητας, με πλεόνασμα μεθοδολογικών εργαλείων ανάλυσης και επεξήγησης κάθε «μεγάλης αλήθειας» με την οποία ανταμώνει κάποιος στη διαδρομή του. Έτσι ώστε να έχει εκ των προτέρων την επιλογή να… προσπεράσει ή να… σκοντάψει.
Η διαδρομή προς την Ιθάκη… Η συμπύκνωση της νοηματοδοσίας της ζωής. Φτάνει βέβαια να διαθέτει κάποιος την ψυχραιμία και την ευθυκρισία να κοντοστέκεται, όσο χρειάζεται κάθε φορά, ώστε να αντιλαμβάνεται την πορεία των πραγμάτων. Να ακούει και να κατανοεί το ηχόχρωμα της βοής των γεγονότων.
Μια αντίστοιχη… βοή, ακούγεται από τα βάθη της θάλασσας στην περιοχή της Σαντορίνης. Του διαφορετικού νησιού, που στέκεται αγέρωχο ως «διαμάντι του στέμματος» για τη διεθνή εικόνα της χώρας, με όρους τουριστικής υστεροφημίας. Η επίμονη σεισμική ακολουθία, η ανησυχία, ο φόβος, η ανασφάλεια, η αβεβαιότητα… Μια σειρά από καινούρια δεδομένα, που είναι πρόωρο να ενσωματώσει αρμονικά στην ανάλυσή του το μυαλό και η καρδιά ενός ανθρώπου.
Μια μετατόπιση της αξιολογικής παραμετροποίησης των επιμέρους, αυτοτελών στιγμών, οι οποίες συνθέτουν αθροιστικά το γοητευτικό ταξίδι της ζωής. Κάπως έτσι, οι κάτοικοι της Σαντορίνης αναγκάστηκαν να γίνουν «πρόσφυγες». Να αλλάξουν ταυτότητα, με την προσδοκία αυτή η ποιοτική επιδείνωση της καθημερινότητάς τους να έχει προσωρινό χαρακτήρα και να μην συνοδεύεται από επώδυνες συνέπειες και επιπτώσεις.
«Πρόσφυγας». Να αναγκάζεται να αφήσεις τον τόπο σου, επειδή οι συνθήκες, που αλλάζουν, το επιβάλλουν. Μια καλή αφορμή για να ξανασκεφτούμε το πόσο… ατίθαση είναι η ζωή. Έχει τον τρόπο της να μας οδηγεί στο φως, που σεργιανίζει μέσα μας, και αναζητεί αφορμές για να το μοιραστούμε.
Του Μάνου Οικονομίδη
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Αξία”, το Σάββατο 8 Φεβρουαρίου 2025
