Oι Βρυξέλλες πιάστηκαν (και πάλι) στον ύπνο
Ο… βαθύς ύπνος της πολιτικής γραφειοκρατίας των Βρυξελλών επιβεβαιώθηκε για ακόμη μια φορά, με οδυνηρό και επώδυνο τρόπο, στο μέτωπο της Συρίας.
Η εξέγερση δυνάμεων προσκείμενων στο καθεστώς Άσαντ, καθώς και άλλοι, που δεν αισθάνονται καθόλου άνετα με τη νέα τάξη πραγμάτων στην τόσο κρίσιμη για τη σταθερότητα της ευρύτερης περιοχής χώρα, και την επέλαση των ακραίων τζιχαντιστών οι οποίοι… φόρεσαν κοστούμι, διαμορφώνει εκ νέου καινούρια δεδομένα.
Η Συρία αποτελεί χώρα-κλειδί για την αραβική χερσόνησο και τη Μέση Ανατολή. Στη σκιά της λεγόμενης Αραβικής Άνοιξης στο ξεκίνημα της προηγούμενης δεκαετίας, ο εμφύλιος που ξέσπασε στη Συρία, προκειμένου να ανατραπεί, χωρίς επιτυχία τότε, το καθεστώς του Μπασάρ αλ Άναντ, φούντωσε και φούσκωσε τα μεταναστευτικά ρεύματα προς την Ευρώπη.
Μια αντίστοιχη, δύσκολη πραγματικότητα, καλούμαστε να ζήσουμε και σήμερα. Η νέα αποσταθεροποίηση της Συρίας «σπρώχνει» καινούρια μεταναστευτικά ρεύματα προς την Ευρώπη. Μια Ευρώπη ποιοτικά διαφορετική σε επίπεδο ηγεσίας, σε σχέση με την προηγούμενη δεκαετία. Περισσότερο «κλειστοφοβική» και με παγιωμένη αντι-μεταναστευτική ψυχολογία στην πλειοψηφία των ευρωπαϊκών λαών.
Φυσικά, αντί η πολιτική ηγεσία των Βρυξελλών να εμβαθύνει και να διαμορφώνει σχέδιο αντιμετώπισης και διαχείρισης αυτών των μεγάλων ζητημάτων, «πετσοκόβει» τα κονδύλια για την κοινωνική συνοχή και αλληλεγγύη, προκειμένου να βρεθούν χρήματα για εξοπλισμούς.
Του Κυριάκου Βελισσάριου
