Του Κυριάκου Βελισσάριου
Η εικόνα χάους που συνοδεύει τη διαδικασία εκλογής του νέου Προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων στις ΗΠΑ, με τον Κέβιν ΜακΚάρθι να… εκλιπαρεί τους ακραίους τραμπικούς Βουλευτές να τον στηρίξουν, είναι ενδεικτική της συστηματικής υπονόμευσης που έχει υποστεί την τελευταία δεκαετία η αμερικανική Δημοκρατία.
Μια υπονόμευση στα όρια του μη αναστρέψιμου, καθώς η συλλογική εικόνα είναι αποκρουστική για μεγάλο μέρος της αμερικανικής κοινωνίας, και τις αναπόφευκτες συνέπειες σε επίπεδο εκλογικής συμπεριφοράς, αποχής από τη συμμετοχή στα κοινά και απαξίωση των θεσμών.
Η παρουσία του Ντόναλντ Τραμπ και του Τζο Μπάιντεν στον Λευκό Οίκο “κόντυνε” την εμβέλεια του Οβάλ Γραφείου, η εκλογή Βουλευτών και Γερουσιαστών με… ψεκασμένες αντιλήψεις “κόντυνε” την απήχηση και την ποιότητα των δυο Σωμάτων του Κογκρέσου, η περαιτέρω συντηρητικοποίηση του Ανωτάτου Δικαστηρίου “κόντυνε” την εκσυγχρονιστική ταυτότητά του.
Η σημαντικότερη Δημοκρατία στον πλανήτη υπονομεύει τον εαυτό της. Και μαζί τη Δημοκρατία στον δυτικό κόσμο.
