Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Ελεύθεροι Δημοκράτες… Θα μπορούσαμε να γελάσουμε άφοβα, αν ο μικρότερος εταίρος του νέου τρικομματικού κυβερνητικού συνασπισμού στη Γερμανία, δεν είχε τόσο επικίνδυνες για την κοινωνία ιδεολογικές αναφορές.
Ο Κρίστιαν Λίντνερ, ως Υπουργός Οικονομικών της ισχυρότερης οικονομίας στην Ευρώπη, εν καιρώ πανδημίας, και με… προϊστάμενο έναν αδύναμο Καγκελάριο όπως είναι ο Όλαφ Σολτς, θυμίζει “μετάλλαξη”… χωρίς εμβόλιο. Ο φιλελευθερισμός άλλωστε, έχει μονάχα ένα αποτύπωμα, πολιτικό, όχι οικονομικό. Την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και τη διαμόρφωση ενός πλαισίου ευκαιριών ώστε ο καθένας να μπορεί να συμβάλλει στην κοινή πρόοδο.
Ο “μικρός Σόιμπλε” είναι εραστής της ηθικής ανορθογραφίας των Μνημονίων, των πολιτικών λιτότητας, των αυστηρών δημοσιονομικών κανόνων. Δεν έχει το πολιτικό μέγεθος του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος πίστευε βαθιά στην ιδέα της Ενωμένης Ευρώπης, και φυσικά δεν έχει μπροστά του την πανίσχυρη Άνγκελα Μέρκελ, αλλά τον Όλαφ Σολτς, τον οποίο δεν εμπιστεύτηκε ούτε το ίδιο το κόμμα του, όταν διεκδίκησε την ηγεσία των Σοσιαλδημοκρατών.
Το κάδρο που σχηματίζεται προμηνύει κοινωνικές θύελλες για τη συναρπαστική ήπειρό μας. Στη χειρότερη δυνατή συγκυρία…
