Η πολιτική ηγεμονία της Νέας Δημοκρατίας και προσωπικά του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη προέκυψε από μια εκλογική αναμέτρηση με… συννεφιασμένες παραμέτρους.
Η θυελλώδης “επιστροφή” των άκρων, με κόμματα που κάθε άλλο παρά θα αναβαθμίσουν την ποιότητα του πολιτικού συστήματος και του Κοινοβουλευτισμού, θα πρέπει να ανησυχήσει την… κανονικότητα, για το πόσο εύκολα επηρεάζεται το εκκρεμές. Και πόσο γοητευτικά είναι τα άκρα και οι ακρότητες που τα συνοδεύουν, για μια κοινωνία η οποία αντιμετωπίζει αντικειμενικά και δυσεπίλυτα προβλήματα, και βλέπει το πολιτικό δυναμικό να εκτροχιάζεται σε… υστερίες.
Η μεγαλύτερη αποχή στην Ιστορία της Μεταπολίτευσης, είναι το άλλο “μαύρο μηδενικό” στο οποίο έπεσε το πολιτικό σύστημα σε αυτές τις εκλογές. Συμμετοχή 53%, δηλαδή αποχή 47% δεν έχει καταγραφεί ποτέ άλλοτε στην ιστορική διαδρομή του τόπου, στα χρόνια της Μεταπολίτευσης.
Δείτε ποσοστά συμμετοχής και μπορείτε να μελαγχολήσετε άφοβα.
Το 2004, 77%.
Το 2007, 74%.
Το 2009, 71%.
Το 2012, στις πρώτες εκλογές, 65%.
Το 2012, στις δεύτερες εκλογές, 63%.
Το 2015, στις πρώτες εκλογές, 64%.
Το 2015, στις δεύτερες εκλογές, 57%.
Το 2019, 58%.
Το 2023, στις πρώτες εκλογές, 61%.
Το 2023, στις δεύτερες εκλογές, 53%.
Οι μισοί σχεδόν Έλληνες επέλεξαν να μην προσέλθουν στις κάλπες. Για τον οποιονδήποτε λόγο. Επέλεξαν να μην συμμετάσχουν στη διαδικασία εκλογής κυβέρνησης που θα αποφασίζει για τη ζωή τους. Επέλεξαν να αποστασιοποιηθούν από τη λειτουργία της Δημοκρατίας.
Επειδή, κάτι δεν λειτουργεί σωστά. Και δεν έχουμε άλλες δικαιολογίες να επικαλούμαστε.
Της Μαρίκας Λυσιάνθη
