Οι δυσοίωνες προοπτικές που συνοδεύουν το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ, με τη διαφαινόμενη εκλογή της Έφης Αχτσιόγλου στην ηγεσία του, έχουν και ιδεολογικό υπόβαθρο.
Την ιδεολογική… κηδεμονία της Έφης Αχτσιόγλου από τον Ευκλείδη Τσακαλώτο και τη διαμόρφωση ενός μωσαϊκού περιθωριακών αντιλήψεων και προτεραιοτήτων, που απέχουν πολύ από τις πραγματικές ανάγκες και προτεραιότητες της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας.
Από τον απαξιωτικό για το γυναικείο κίνημα χαρακτηρισμό “βουλεύτρια”, μέχρι την ταυτότητα φύλου, από την άγρια φορολόγηση της μεσαίας τάξης μέχρι το ξεδόντιασμα των συνταξιούχων με τον νόμο Κατρούγκαλου-Αχτσιόγλου, από την άποψη ότι η κανονικότητα δεν συνιστά ευκαιρία για την Αριστερά μέχρι τη διαρκή υπονόμευση και τον υπόγειο πόλεμο στον Αλέξη Τσίπρα.
Τσακαλώτος και Αχτσιόγλου, Αχτσιόγλου και Τσακαλώτος εμφανίζονται ήδη ως το νέο δίδυμο εξουσίας στον ΣΥΡΙΖΑ. Παραλαμβάνοντας ένα κόμμα από το 18%, όπου το έφτασε ο Αλέξης Τσίπρας, αφού πρώτα το είχε οδηγήσει στο… 35%. Η δική τους ιδεολογική γειτονιά φλερτάρει… εμμονικά με το 3%.
Του Λάζαρου Καλλιανιώτη
