Είναι να γελάει κανείς… όπως θα έλεγε και ο Φίλιππος Συρίγος.
Η Ευρώπη διαμαρτύρεται, και ορθώς, για το απολυταρχικό καθεστώς Πούτιν στη Ρωσία, και επιβάλλει κυρώσεις στη Μόσχα για τις πρόσφατες προεδρικές εκλογές, που κάθε άλλο παρά… ωδή στη Δημοκρατία συνιστούσαν.
Η ίδια Ευρώπη, μερικές ώρες πριν, υπογράφει στρατηγικές συμφωνίες και χρηματοδοτεί το απολυταρχικό καθεστώς αλ-Σίσι στην Αίγυπτο, ο οποίος επίσης εκλέγεται μέσα από διαδικασίες που κάθε άλλο παρά… ωδή στη Δημοκρατία συνιστούν.
Αυτό το εξοργιστικό οξύμωρο αντικατοπτρίζει πλήρως την παρακμή της σημερινής Ενωμένης Ευρώπης, στα χέρια ολίγιστων και ανίκανων πολιτικών ηγετών. Με την ποιότητα του ποιοτικού αποτύπωματος της ηπείρου μας να έχει υποβαθμιστεί τραγικά και μοιραία, τα τελευταία αρκετά χρόνια.
Στις πρόσφατες προεδρικές εκλογές του Δεκεμβρίου, ο Αμπντέλ Φατάχ αλ-Σίσι κέρδισε το… 90% των ψήφων. Χωρίς φυσικά… παρατηρητές της Δύσης στην εκλογική διαδικασία. Ένας Σίσι… πρώην πραξικοπηματίας και δικτάτορας, καθώς ανέτρεψε με στρατιωτικό πραξικόπημα τον Μοχάμεντ Μόρσι και το καθεστώς των Αδελφών Μουσουλμάνων το καλοκαίρι του 2013.
Η Ευρώπη του… δήθεν. Η παιδική χαρά των Βρυξελλών, μια διαρκής προσβολή των ιδεών του δυτικού κόσμου, των αξιών του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού.
Της Μαρίκας Λυσιάνθη
