Της Κατιάνας Ναυπλιώτου
Η κοινή πρωτοβουλία του Όλαφ Σολτς και του Εμμανουέλ Μακρόν να συνομιλήσουν με τον Βλαντιμίρ Πούτιν και να αναζητήσουν διέξοδο στην ουκρανική κρίση, με επίκεντρο την προοπτική να πεινάσουν οι ευρωπαϊκοί λαοί, λόγω των ελλείψεων επισιτιστικών αγαθών, δείχνει ότι, ένα μέρος τουλάχιστον, της ευρωπαϊκής ηγεσίας, αρχίζει να αντιλαμβάνεται το αυτονόητο.
Τις συνέπειες του πολέμου στην Ουκρανία, τις πληρώνουν, και τις πληρώνουν ακριβά, οι λαοί της Ευρώπης. Όλοι εμείς. Η ακρίβεια, η ενεργειακή υστέρηση, η επισιτιστική κρίση. Η ποιότητα ζωής των ευρωπαϊκών λαών υποχωρεί διαρκώς. Και το τίμημα θα το πληρώσουν στο τέλος οι ευρωπαϊκές ηγεσίες. Πάντα έτσι γίνεται στις Δημοκρατίες.
Τα πρώτα δείγματα γραφής έδειξε προ ημερών ο Μάριο Ντράγκι, που πρωταγωνίστησε στην προετοιμασία μιας ειρηνευτικής λύσης, η οποία ωστόσο… αραχνιάζει στο συρτάρι του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ. Αν εξαιρέσει κανείς… πρόθυμα συμπληρώματα, σαν την Αναλένα Μπέρμποκ, που λειτουργεί περισσότερο ως θαυμάστρια των ΗΠΑ, και δευτερευόντως ως Υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας, οι περισσότεροι Ευρωπαίοι κορυφαίοι πολιτικοί καταλαβαίνουν ότι η… οργή των κοινωνιών καλπάζει.
Και θα εκδηλωθεί.
