Η πρωτοβουλία της κυβέρνησης να ρυθμίσει μια σειρά από νομικές εκκρεμότητες που αφορούν τα ομόφυλα ζευγάρια, φέρνει τη χώρα σε ρυθμό μεταρρυθμίσεων. Με ζητούμενο την πρόοδο και το πραγματικό αποτύπωμά της.
Πίσω από την κουρτίνα ωστόσο, υπάρχει ένα άλλο, πολύ πιο μεγάλο, το μεγαλύτερο ζήτημα το οποίο δεν απασχολεί με την ένταση και τη σημασία που θα έπρεπε, τον δημόσιο διάλογο, το πολιτικό σύστημα, τα κόμματα.
Το δημογραφικό. Η εθνική απειλή του δημογραφικού, που οδηγεί τη χώρα σε σκοτεινά μονοπάτια, αναφορικά με την πληθυσμιακή συρρίκνωσή της. Και κατά συνέπεια τη συρρίκνωση του διεθνούς αποτυπώματός της.
Η υπογεννητικότητα αντιμετωπίζεται από το πολιτικό προσωπικό του τόπου περίπου ως άγνωστη λέξη. Για να μην πούμε ως… εχθρική λέξη. Φυσικά και δεν θα ακούσετε να μιλούν για την εθνική απειλή του δημογραφικού εκείνες τις… χαριτωμένες περσόνες που περιφέρουν την υποκρισία τους στα ΜΜΕ και υπερασπίζονται με πάθος την ανάγκη να “τακτοποιηθούν” τα ομόφυλα ζευγάρια.
Οι ίδιοι υποκριτές πολέμησαν τα προηγούμενα χρόνια με πάθος και… λύσσα τη Συνεπιμέλεια. Με αποτέλεσμα να καταδικαστούν οι χωρισμένοι μπαμπάδες να αντιμετωπίζονται ως δεύτερης κατηγορίας άνθρωποι.
Του Νίκου Φυλάγγελου
