Η έκβαση των εκλογών της 25ης Ιουνίου έχει προεξοφληθεί εδώ και αρκετό καιρό, ο Κυριάκος Μητσοτάκης… ξεσκονίζει τις σημειώσεις του για τα πρόσωπα στα οποία θα εμπιστευτεί υπουργικά χαρτοφυλάκια, και στον ΣΥΡΙΖΑ ετοιμάζονται για αλλαγή ηγεσίας, με τον Αλέξη Τσίπρα να παραδίδει το… θαμπό δαχτυλίδι στην Έφη Αχτσιόγλου, όπως είχε συμβεί το 2004 στο ΠΑΣΟΚ, με τον Κώστα Σημίτη και τον Γιώργο Παπανδρέου.
Το μείζον θέμα των εκλογών αφορά στο πόσα και ποιά από τα μικρότερα κόμματα θα εξασφαλίσουν την είσοδό τους στη Βουλή. Το αν θα έχουν κοινοβουλευτική εκπροσώπηση. Και από τη στιγμή που θα συμβεί αυτό, το πώς θα πορευτούν εντός Βουλής, απέναντι στην παντοδυναμία Μητσοτάκη.
Ο κίνδυνος μιας Βουλής γεμάτης… παρατράγουδα, είναι ορατός. Η χώρα έχει ξαναζήσει στο παρελθόν αντίστοιχες… παραστάσεις. Στην εποχή της παρακμής των Μνημονίων. Και η κατάληξη δεν ήταν ελκυστική για τη Δημοκρατία.
Του Νίκου Φυλάγγελου
