Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Ο παραμορφωτικός καθρέφτης μέσα από τον οποίο μας διευκολύνει να παρακολουθούμε τις διεθνείς εξελίξεις, χωρίς να… απογοητευόμαστε και να αγχωνόμαστε για τη θέση της Ελλάδας στον υπόλοιπο κόσμο, έχει ως πλέον πρόσφατο “εθνικό μύθο” τον… βασανισμένο Ερντογάν. Καλύτερα, τον Ερντογάν που… βασανίζουν όλοι. Οι Ηνωμένες Πολιτείες του Τζο Μπάιντεν, η Ευρωπαϊκή Ένωση, και άλλες μεγάλες ή περιφερειακές δυνάμεις.
Όσο εμείς υποκύπτουμε στη γοητεία της μυθοπλασίας, γύρω μας… γίνονται πράγματα. Ο Τούρκος ηγέτης επιβεβαιώνει ότι γνωρίζει να επιβιώνει, επειδή γνωρίζει να προσαρμόζεται. Και έχει βαθιά αίσθηση της υπεραξίας της συγκυρίας.
Την ώρα που η διεθνής κοινότητα βρίσκεται σε διαδικασία μετάβασης, μέχρι η διακυβέρνηση Μπάιντεν να αποφασίσει τι συνεπάγεται η “επιστροφή στην Αμερική”, την οποία έχει προαναγγείλει ο 46ος Πρόεδρος των ΗΠΑ, ο Ταγίπ Ερντογάν επαναπροσδιορίζει την τακτική του.
Επιχειρεί να “πουλήσε” τη γεωστρατηγική αλλά και… οικονομική χρησιμότητα της Τουρκίας, στις ΗΠΑ, τη Ρωσία, την Κίνα, την Ευρωπαϊκή Ένωση, προτείνοντας ακόμη και να προχωρήσει στην αγορά εξοπλισμών, ώστε να υπάρχει η αναγκαία ισορροπία με όλους.
Η κίνηση που αλλάζει το παιχνίδι ωστόσο, είναι η επιχειρούμενη επαναπροσέγγιση με τον Μπέντζαμιν Νετανιάχου και το Ισραήλ. Ο “Βασιλιάς Μπίμπι” έχει επίσης αποδειχθεί “survivor”. Και μπροστά στις πρόωρες εκλογές της 23ης Μαρτίου, είναι διατεθειμένος να κάνει τα πάντα, εντός και εκτός συνόρων.
Εδώ τα βρήκε με… μέρος των Αράβων. Ο Ερντογάν συνιστά… επιδόρπιο.
