Η κρίση στη Μέση Ανατολή, που έρχεται να προστεθεί σε εκείνη στην Ουκρανία, και να ακολουθήσει την αποχώρηση των αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων από το Αφγανιστάν, έρχεται να καταδείξει, για ακόμη μια φορά, την εμφανή αδυναμία του Τζο Μπάιντεν να ηγηθεί. Όχι μονάχα των Ηνωμένων Πολιτειών, αλλά της συλλογικής Δύσης στο σύνολό της.
Ο 46ος Πρόεδρος των ΗΠΑ μοιάζει βγαλμένος από μια άλλη εποχή. Με κουρασμένα αντανακλαστικά και ξεθωριασμένη αντιληπτική ικανότητα για όσα συμβαίνουν γύρω μας, και διαμορφώνουν καινούρια δεδομένα, με εντυπωσιακές ταχύτητες.
Η άγαρμπη αποχώρηση των ΗΠΑ από το Αφγανιστάν, πλήγωσε το γόητρο της μοναδικής υπερδύναμης που μας κληρονόμησε ο Ψυχρός Πόλεμος και παρέδωσε μια χώρα κρίσιμη για την… ευδαιμονία της Δύσης, στα χέρια των αδιόρθωτων και αμετανόητων Ταλιμπάν.
Η εμπλοκή στο ουκρανικό μέτωπο, βύθισε τη συλλογική Δύση σε έναν “πόλεμο που δεν τελειώνει”, με μια χώρα, σαν τη Ρωσία, με ανεξάντλητους φυσικούς πόρους για να τον ισορροπήσει, και με ανεξάντλητες συμμαχίες για να διατηρεί τον διεθνή ρόλο της.
Στη Μέση Ανατολή, η αδυναμία του Μπάιντεν να εγγυηθεί τη γεφύρωση των αντιθέσεων του Ισραήλ με τη Σαουδική Αραβία, και η εμμονική υπονόμευση του Μπέντζαμιν Νετανιάχου από τον δικό του Λευκό Οίκο, βυθίζουν την περιοχή στην αστάθεια.
Έναν χρόνο πριν από τις τριπλές εκλογές του Νοεμβρίου του 2024, για την αμερικανική Προεδρία και την πλειοψηφία των εδρών στα δυο Σώματα του Κογκρέσου, τη Βουλή των Αντιπροσώπων και τη Γερουσία, η ζημιά που θα έχει προκαλέσει μέχρι τότε ο Τζο Μπάιντεν στη λειτουργία της Δύσης, θα είναι βαθιά και μη αναστρέψιμη.
Ειδικά αν παραδώσει τα κλειδιά για το Οβάλ Γραφείο στον Ντόναλντ Τραμπ.
Της Κατιάνας Ναυπλιώτου
