Του Μάνου Οικονομίδη
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Αξία”, το Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2023
Το αόρατο νήμα που ενώνει τη γέννηση στην αρχαία Ελλάδα της κιβωτού των ιδεών με τις οποίες πορεύτηκε η ανθρωπότητα στο διαρκές μέλλον της, με την επικαιροποίηση και τον χρωματισμό τους με φως, από το ανθεκτικό στη φθορά της συγκυρίας και του χρόνου, κίνημα του Διαφωτισμού.
Η Ελλάδα, η Ευρώπη, η Δύση. Έννοιες ιστορικά αχώριστες, που στην τρέχουσα εκδοχή των κοινωνιών μας αμφισβητούνται και κακοποιούνται από τους συγκυριακούς κληρονόμους και κομιστές του γενετικού κώδικά τους.
Έναν χρόνο μετά τη βάρβαρη εισβολή της Ρωσίας του Βλαντιμίρ Πούτιν στην Ουκρανία, η παγκόσμια τάξη μετατοπίζεται με ρυθμούς και βάθος αλλαγών, που δύσκολα μπορεί κάποιος να παρακολουθήσει. Πόσο μάλλον να κατανοήσει εγκαίρως και σε πληρότητα, ώστε να επανατοποθετηθεί αποτελεσματικά.
Η κυβερνητική πλειοψηφία που θα προκύψει στην Ελλάδα μετά τις εκλογές των επόμενων μηνών, θα έχει ορίζοντα ενός… τρικυμιώδους έτους, μέχρι το ορόσημο των ευρωεκλογών της άνοιξης του 2024, που πιθανότατα θα συνοδευτούν από νέες εθνικές εκλογές, μερικούς μόλις μήνες πριν από τις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου στις Ηνωμένες Πολιτείες. Εκεί όπου, τα κλειδιά του Λευκού Οίκου αναμένεται να αλλάξουν κάτοχο, και να περάσουν στα χέρια του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος.
Σε αυτούς τους δώδεκα μήνες που ακολουθούν τις φετινές εθνικές εκλογές στην Ελλάδα, οι ζωηρές παράμετροι που διαμορφώνουν και καθορίζουν τις εξελίξεις σε διεθνές, και επομένως και σε εθνικό επίπεδο, προβάλλουν ως… ατίθασες.
Η αγανάκτηση στη βάση των ευρωπαϊκών κοινωνιών κοχλάζει, οι ηγεσίες της ηπείρου μας φαντάζουν εξαιρετικά ατελείς για να διαχειριστούν τις καινούριες πραγματικότητες, και η αβεβαιότητα για το τι θα συμβεί στη χώρα η οποία εγγυάται την ποιότητα των δυτικών Δημοκρατιών, στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, αθροιστικά και σωρευτικά συνθέτουν ένα μωσαϊκό αβίωτης κυβερνησιμότητας.
Μια δεκαετία μετά την αφετηρία της εθνικής καταστροφής των Μνημονίων, η σημερινή εκδοχή της Ελλάδας παραπέμπει σε failed state. Μια χώρα, η δική μας, ξεχασμένη σε ανατροφοδοτούμενη παρακμή. Εγκλωβισμένη στη γοητεία της φθοράς.
Ζητείται φως. Προσδεθείτε…
