Με ένα συγκινητικό άρθρο, η “Εφημερίδα των Συντακτών” αποχαιρετά τον δικό της Μπάμπη Αγρολάμπο, ο οποίος “έφυγε” ξαφνικά από τη ζωή.
Ηεφημερίδα μας στη 12χρονη διαδρομή της μετράει σημαντικές απώλειες αγαπημένων συναδέλφων και ολοκληρωμένων λειτουργών της ενημέρωσης. Σε αυτές τις απώλειες προστέθηκε χθες, τις πρώτες πρωινές ώρες, άλλη μία. Αυτή του Μπάμπη Αγρολάμπου, ξεχωριστού συναδέλφου και συνιδρυτή του εγχειρήματος της συνεταιριστικής προσπάθειας στον χώρο του Τύπου. Σε αυτή την προσπάθεια ο Μπάμπης έχει το δικό του ξεχωριστό αποτύπωμα που αποτελεί στοιχείο της δικής μας πολύχρωμης, πλουραλιστικής, ανεξάρτητης και ελεύθερης ταυτότητας.
Η απώλεια του Μπάμπη ήταν για μας αναπάντεχη. Μόλις την περασμένη Παρασκευή σχεδιάζαμε μαζί του τα επόμενα βήματά μας στον χώρο του δικού του ρεπορτάζ. Για μας, για τη δημοσιογραφική και συνεταιριστική μας οικογένεια, κάθε απώλεια είναι ξεχωριστή. Και ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο δυσαναπλήρωτη.
Νομίζουμε όμως ότι τα ίδια συναισθήματα με μας έχει και ο υπόλοιπος δημοσιογραφικός κόσμος. Οσοι γνώρισαν τον Μπάμπη στο ρεπορτάζ, στα Μέσα στα οποία εργάστηκε, στους συνδικαλιστικούς μας αγώνες για την καλυτέρευση των συνθηκών ζωής και εργασίας όλων όσοι υπηρετούμε την ενημέρωση.
Με αυτή την έννοια ο Μπάμπης ξεπερνάει τα δικά μας όρια, τα όρια της ΕΦ.ΣΥΝ. στην οποία πρόσφερε τα τελευταία δώδεκα χρόνια όλες του τις δυνάμεις. Κι αυτό μας κάνει πολύ περήφανους γιατί ήταν στις γραμμές μας, αλλά ταυτόχρονα μας συντρίβει ο χαμός του.
Ο Μπάμπης αφήνει πίσω του μια μεγάλη παρακαταθήκη δημοσιογραφικού έργου, εντιμότητας και επαγγελματικής ευσυνειδησίας. Κι αυτή η παρακαταθήκη ανήκει σε όλο τον δημοσιογραφικό κόσμο, στην Ενωση Συντακτών, στους νέους συναδέλφους που ψάχνουν το παράδειγμα αλλά και το νήμα που θα τους τραβήξει μπροστά.
Ο Μπάμπης αφήνει πίσω του το παράδειγμα της αξιοπρέπειας, της εργατικότητας και της εντιμότητας, που είναι τίτλος τιμής και υπερηφάνειας για τις δύο κόρες του και την οικογένειά του.
Σε αυτούς τους ανθρώπους στρέφουμε τώρα όλη μας την προσοχή, συμπάσχουμε στον πόνο τους, τους κρατάμε το χέρι δίνοντάς τους κουράγιο και τα θερμά μας συλλυπητήρια.
Ο μπαμπάς τους, ο αδελφός και ο συγγενής, ο Μπάμπης τους και ο Μπάμπης μας, είναι εδώ γιατί είναι μέσα μας. Ούτε αυτοί θα τον ξεχάσουν, ούτε εμείς. Κουράγιο…
ΕΦ.ΣΥΝ.
Ετσι ξεκινήσαμε
Σε ανύποπτο χρόνο, τον Μάρτιο του 2012, ο Μπάμπης Αγρολάμπος μού στέλνει ενθουσιασμένος ένα mail με το πρωτοσέλιδο της γερμανικής αριστερής εφημερίδας ΤΑΖ και ένα σκίτσο με τίτλο: «Οι εργαζόμενοι στην “Ελευθεροτυπία” επιστρέφουν!». Δουλεύαμε μαζί εκείνη την εποχή στο Mega. Ο Μπάμπης ήταν περιζήτητος ρεπόρτερ τότε. Το επόμενο email που μου έστειλε είχε ημερομηνία 16 Σεπτεμβρίου 2012 και έγραφε: «Δευτέρα στις 5 το απόγευμα στην εφημερίδα σύσκεψη». Διεύθυνση: Κολοκοτρώνη 8, Εφημερίδα των Συντακτών, δύο μήνες πριν από την επίσημη πρεμιέρα μας.
Ο Μπάμπης πίστευε από την πρώτη μέρα στο αυτοδιαχειριζόμενο, ανεξάρτητο και συνεταιριστικό εγχείρημα της «Εφ.Συν.» και ήθελε να «μπολιάσει» το δυναμικό της «Ελευθεροτυπίας», που αποτέλεσε τη ραχοκοκαλιά, με νεαρούς ρεπόρτερ που είχαν όρεξη να τολμήσουν κάτι νέο, την ώρα που ο Τύπος κατέρρεε. Πολύ εργατικός, πάντα διαβασμένος και με πολιτικό κριτήριο, σεμνός και ακέραιος, βοηθητικός με τους νέους, με μεγάλη ατζέντα επαφών από αμέτρητα ρεπορτάζ που είχε κάνει από τα χρόνια της «Πρώτης», του «Flash», του «Κόκκινου 105.5», της «Ελευθεροτυπίας» κ.ά., ένας γλυκός και ζεστός άνθρωπος, συνάμα νευρικός, αεικίνητος και φοβερά αγχώδης, συχνά αιρετικός, κάποιες φορές δύσκολος, μα πάντα συμπαθής, αγαπητός.
Mας λείπει ήδη.
Κώστας Ζαφειρόπουλος
Καλό ταξίδι, αγαπημένε
Εξαιρετικός δημοσιογράφος, τίμησε το επάγγελμα με την ακεραιότητά του και την αφοσίωσή του στη δεοντολογία. Αντιλαμβανόταν την είδηση από χιλιόμετρα μακριά, έχοντας υπογράψει αμέτρητα κείμενα και αποκλειστικότητες. Κοφτερό πολιτικό μυαλό, αντιλαμβανόταν και ανέλυε με μοναδική διορατικότητα τις εξελίξεις. Σπάνιος χαρακτήρας, ευθύβολος στην κρίση του, έντιμος και ηθικός, δεν σήκωνε μύγα στο σπαθί του, περήφανος άνθρωπος, μέσα σε μια μοναχικότητα που τον χαρακτήριζε αλλά και γαλαντόμος στα συναισθήματα, αλληλέγγυος για τον διπλανό, τον αδύναμο συνάνθρωπο. Συνάδελφος και φίλος, εξαντλητικός στον διάλογο για πολιτικά και άλλα θέματα.
Ο Μπάμπης Αγρολάμπος, ο δικός μας Μπάμπης, έφυγε αθόρυβα, ξαφνικά, διακριτικά. Τα λόγια μου στερεύουν και γίνονται δάκρυα θλίψης μπροστά στην απώλειά του. Καλό ταξίδι, αγαπημένε μας Μπάμπη, και να είσαι βέβαιος ότι το αποτύπωμα που άφησες στη ζωή σου θα μείνει αναλλοίωτο, παρά τον αδόκητο θάνατό σου. Θα είσαι πάντα στις καρδιές μας!
