Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Την ώρα που ο Αλέξης Τσίπρας ανακοίνωνε την απόφασή του να αποχωρήσει από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, η Ρένα Δούρου βρισκόταν στο Στρασβούργο, συμμετέχοντας στο Κογκρέσο των Τοπικών και Περιφερειακών Αρχών του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Πολύ μακριά από το κέντρο των εξελίξεων. Πολύ μακριά από τα κέντρα λήψης των αποφάσεων. Πολύ μακριά από τον Αλέξη Τσίπρα.
Η σημειολογία, ενδιαφέρουσα. Η Ρένα Δούρου ήταν το αδιαμφισβήτητο “Νο2” του ΣΥΡΙΖΑ, την εποχή του καλπασμού του προς την εξουσία, και εκείνη η οποία το 2014 ταπείνωσε τον Γιάννη Σγουρό και τον Γιώργο Κουμουτσάκο, κερδίζοντας την Περιφέρεια Αττικής.
Και μετά… η διαδρομή στράβωσε. Η Ρένα Δούρου προσέγγισε μάλλον γραφειοκρατικά την παρουσία της στην Περιφέρεια, επένδυσε σε ουσιαστικά έργα υποδομών, τα οποία όμως… καπηλεύτηκαν οι διάδοχοί της, και οι ανείπωτες τραγωδίες από τις φυσικές καταστροφές στη Μάνδρα και το Μάτι, “σκοτείνιασαν” τον ορίζοντά της.
Η διαδρομή… παραστράβωσε ωστόσο μετά τις εκλογές του 2019. Τότε που, η Ρένα Δούρου ουσιαστικά επέλεξε την απομόνωση, ξέχασε τα πολιτικά πλεονεκτήματά της, και εγκλωβίστηκε σε ρόλο Τομεάρχη Κλιματικής Κρίσης, την ώρα που οι δικαστικές εκκρεμότητες είχαν προφανή ψυχολογικό αντίκτυπο πάνω της. Αλλά μάλλον αναίτιο, ανεξήγητο και δυσανάλογο, στη στάθμιση δεδομένων που πρέπει να κάνει κάθε πολιτικός ο οποίος επιδιώκει να έχει μέλλον.
Κάπως έτσι, η Ρένα Δούρου αυτοκαταστράφηκε. Και από αυτονόητη διάδοχος του Αλέξη Τσίπρα, έφτασε να χάνει…. με περίεργο τρόπο από την Έφη Αχτσιόγλου την πρωτιά στην Κεντρική Επιτροπή, και να χάνει, πάλι από την Έφη Αχτσιόγλου, αλλά καθαρά αυτή τη φορά, την πρωτιά στον δυτικό τομέα της Β’ Αθηνών. Και αν ο Αλέξης Τσίπρας κρατούσε τη δική του έδρα στη συγκεκριμένη εκλογική περιφέρεια, η Ρένα Δούρου θα έμενε εκτός Βουλής.
Με τον Αλέξη Τσίπρα παραιτηθέντα, και την Έφη Αχτσιόγλου, με τα… ασθενή ηγετικά χαρακτηριστικά και την ατροφική ιδεολογική κατάρτιση φαβορί για τη διαδοχή του, η Ρένα Δούρου βρίσκεται εκτός μάχης. Πληρώνοντας το βαρύ τίμημα για τα αδιέξοδα στα οποία η ίδια εγκλώβισε τον εαυτό της.
Έτσι, έχασαν όλοι. Η ίδια, ο ΣΥΡΙΖΑ και το πολιτικό σύστημα, που στερήθηκε το δικό της αποτύπωμα υπεραξίας. Η Ιθάκη που χάθηκε…
