Του Νίκου Φυλάγγελου
Τέτοιες ώρες, τέτοια λόγια, έχουν ωστόσο και οι λεπτομέρειες τη σημασία τους. Ο Μίκης Θεοδωράκης αναπαύεται στην κρητική γη, το έργο του ταξιδεύει στην αιωνιότητα, το ταλέντο του και φυσικά την Ελλάδα, όσα ζήσαμε αυτές τις μέρες ωστόσο σου χαρίζουν έναν… κόμπο στον λαιμό.
Από τις τραγελαφικές ενδοοικογενειακές στιγμές, στις θορυβώδεις τελετές, στις μάχες… στρατών στα social media, στην εικόνα διχασμού για μια εμβληματική προσωπικότητα που πάλεψε για την εθνική συμφιλίωση.
Ο Μίκης Θεοδωράκης ωστόσο, είχε ακόμη μια ατυχία. Να “φύγει” την εποχή της παρακμής της δημοσιογραφίας. Με λιγοστές εξαιρέσεις, όσα ακούσαμε ως σχόλια και… περιγραφές, ειδικά στα τηλεοπτικά ΜΜΕ, μας θυμίζουν πόσο έχει ξεπέσει η δημοσιογραφία στη χώρα μας. Και πόσο απουσιάζει η υπεραξία της συναισθηματικής νοσημοσύνης.
