Προσωπογραφίες
Πολιτική
Γράφει ο… Kingmaker
Η εθνική παρακμή που έχει εδραιωθεί στη χώρα μας τα τελευταία 15 χρόνια, την εποχή των επώδυνων, αχρείαστων και εθνοκτόνων Μνημονίων που ήρθαν με την υπογραφή του τελευταίου των Παπανδρέου, μετά το διάγγελμα στο συμπαθές Καστελόριζο, την άνοιξη του 2010, αποτυπώνεται στη συρρίκνωση της λίστας των «μεγάλων Ελλήνων».
Εκείνων των εμβληματικών προσωπικοτήτων που έχει σταματήσει να παράγει το έθνος, και που μπορούσαν να ενσαρκώσουν, να εμπνεύσουν και να κινητροδοτήσουν την αλλαγή, ως μεθοδολογική διαδρομή της προόδου.
Μεγάλοι Έλληνες, στους οποίους υποκλίνεται μέχρι και σήμερα η ανθρωπότητα, όχι μόνο για το αποτύπωμα του έργου, του ταλέντου και της διανοίας τους, αλλά και για την ξεχωριστή και σπάνια προσωπικότητά τους.
Ένας τέτοιος, τόσο μεγάλος Έλληνας ήταν φυσικά ο Μάνος Χατζιδάκις. Ο συνθέτης της εθνικής αυτοπεποίθησης, ακόμη και σε εποχές αναταραχής, δυσαρμονίας, κλυδωνισμών. Ο Μάνος των χρωμάτων, που τα έβαλε με τα τέρατα, τα άκρα και τις ακρότητες, τον λαϊκισμό και τον ελιτισμό. Ο Μάνος με την αλύγιστη προσωπικότητα και το ατίθασο ταπεραμέντο.
Ο Μάνος Χατζιδάκις ταξίδεψε στο διαρκές μέλλον του έθνους, μια προειδοποίηση ανατροφοδοτούμενης αλήθειας. Αν δεν μας τρομάζει το τέρας που βλέπουμε στον καθρέφτη, σημαίνει ότι έχουμε αρχίσει να του μοιάζουμε.
Μια προτροπή την οποία πιθανότατα… αγνοεί η Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γεωργία Αδειλίνη, εκείνη που είναι θεσμικά και ηθικά ταγμένη να υπερασπίζεται τη Δικαιοσύνη.
Από τα Τέμπη, στη δολοφονία Καραϊβάζ, και από εκεί στις υποκλοπές, η Δικαιοσύνη δοκιμάζεται. Και η Γεωργία Αδειλίνη… απουσιάζει.
Η απαξίωση της Δικαιοσύνης στη συνείδηση της κοινωνίας
Ένα από τα περισσότερο… χιλιοπαιγμένα ρητά της δημόσιας σκέψης, αφορά στον προσδιορισμό της Δικαιοσύνης ως το φυσικό καταφύγιο των αδυνάτων. Εκεί όπου οι διακρίσεις τις οποίες γέννησε και παγίωσε η ανθρώπινη σκέψη, μένουν έξω από το μυαλό και την καρδιά όσων αποφασίζουν για την τύχη ενός κατηγορούμενου, ή για τη δικαίωση εκείνου που αγανακτεί για την αδικία εις βάρος του.
Στην Ελλάδα της εθνικής καταστροφής των Μνημονίων, με τη φτωχοποίηση της κοινωνίας, την απώλεια της εθνικής αυτοδιάθεσης, την υποχώρηση της εθνικής αξιοπρέπειας και τη βαριά κακοποίηση της ηθικής ποιότητας του πολιτικού προσωπικού και ευρύτερα του δημοσίου βίου, η Δικαιοσύνη είναι… χεράκι-χεράκι με τα ΜΜΕ, ο Θεσμός που έχει δεχτεί τα σφοδρότερα πλήγματα.
Για τη μεγάλη, ευρεία, συντριπτική και οριζόντια πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών, η Δικαιοσύνη στη χώρα μας… αγνοείται. Οι πλατιές μάζες δυσπιστούν για τις αποφάσεις των δικαστηρίων, και υποψιάζονται τερατώδεις σχέσεις εξάρτησης και αλληλοστήριξης με το «σύστημα», πολιτικό και οικονομικό.
Η Γεωργία Αδειλίνη, ως εν ενεργεία Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, είναι επιφορτισμένη με τη διόρθωση αυτής της εικόνας. Τα αποτελέσματα της θητείας της απογοητευτικά και μελαγχολικά. Η απαξίωση της Δικαιοσύνης επιδεινώνεται. Και δοκιμάζεται η Δημοκρατία, στον αξιακό πυρήνα της.
Τα Τέμπη. Χωρίς υποσημειώσεις…
Από τις υποθέσεις στο επίκεντρο των οποίων βρέθηκε υπηρεσιακά και δικονομικά η Γεωργία Αδειλίνη, εκείνη που ερεθίζει, προκαλεί και σκανδαλίζει περισσότερο από κάθε άλλη, είναι η τραγωδία των Τεμπών.
Η στάση της απέναντι στους γονείς που έχασαν τόσο άδικα και πρόωρα τα παιδιά τους. Που στερήθηκαν το χαμόγελό τους. Που απλώς παρίστανται πλέον στη ζωή ως «ζωντανοί νεκροί».
Με αυτούς τους αξιοπρεπείς ανθρώπους, με πρώτη την τόσο εμβληματική Μαρία Καρυστιανού, η Γεωργία Αδειλίνη, με τη θεσμική ιδιότητα της επικεφαλής της Δικαιοσύνης, άνοιξε μέτωπο.
Στο… πανηγυράκι δημοσίων σχέσεων του λεγόμενου Φόρουμ των Δελφών, η Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου προσπάθησε να διαψεύσει ότι είχε προτρέψει τους γονείς των νεκρών παιδιών των Τεμπών να αναζητήσουν λύτρωση στον παρηγορητικό λόγο του εκκλησιαστικού κηρύγματος. Και τα έκανε… χειρότερα.
Κάθε πρόσωπο που κατέχει ένα τόσο σοβαρό δημόσιο αξίωμα, οφείλει να κατανοεί ότι το αξίωμα το υπερβαίνει. Ότι το αξίωμα «μιλάει», όχι ο συγκυριακός ένοικος του αξιώματος. Η Γεωργία Αδειλίνη ντρόπιασε την έννοια της Δικαιοσύνης, με τη συμπεριφορά της στην εθνική τραγωδία των Τεμπών. Και αυτή η ηθική ανορθογραφία να συνοδεύει την υστεροφημία της στις αγέννητες γενιές των Ελλήνων. Ως κατάμαυρη πινελιά στον εθνικό ορίζοντα ο οποίος διψούσε και αναζητούσε περισσότερο φως.
Οι υποκλοπές, ο Καραϊβάζ, ο… κακός μας ο καιρός
Δίπλα στη θεσμική ντροπή των Τεμπών, η Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γεωργία Αδειλίνη ελέγχεται για ακόμη δυο, ακραίες και προβληματικές «ανορθογραφίες» της λειτουργίας της Δικαιοσύνης στη χώρα μας. Το μείζον σκάνδαλο των υποκλοπών και την άγρια δολοφονία του αποκαλυπτικού δημοσιογράφου Γιώργου Καραϊβάζ.
Το σκάνδαλο των υποκλοπών και η ατιμωρησία του, εκτός από τον πυρήνα του κράτους Δικαίου στη χώρα μας, τον οποίο προσβάλλει βάναυσα, προσβάλλει με αντίστοιχη, αν όχι μεγαλύτερη αγριότητα την κοινή λογική. Αφήνει πολιτικές εκκρεμότητες που θα τις βρει μπροστά του το πολιτικό σύστημα σε εποχές ακυβερνησίας, με ό, τι θα συνεπάγεται αυτό για τη… μακαριότητα της διαδρομής της χώρας προς το μέλλον. Και ενισχύει την καχυποψία της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών, για… άγαρμπη διαχείριση της εξουσίας από τους εκάστοτε, συγκριακούς κομιστές της.
Η άγρια δολοφονία του Γιώργου Καραϊβάζ, με την αξιοπρεπή διαδρομή και το παλμαρέ αποκαλύψεων καθόλη τη διάρκεια της δημοσιογραφικής θητείας του, θα αρκούσε από μόνη της για… σαφάρι παραιτήσεων. Πολιτικών, διωκτικών αρχών και δικαστικών λειτουργών. Στη χώρα μας… σφυρίζουν όλοι αδιάφορα. Και η ευθύνη πέφτει στους ώμους της Δικαιοσύνης. Και της Γεωργίας Αδειλίνη ως αρμόδιας Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου. Ο… κακός μας ο καιρός.
Ο συναγωνισμός… υπονόμευσης της Δικαιοσύνης
με την Πρόεδρο της Δημοκρατίας
Θα έλεγε κανείς ότι η Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, ως γυναίκα που γκρέμισε γυάλινες οροφές και βρέθηκε στην κορυφή της Δικαιοσύνης, διανύει μια άτυπη, αχρείαστη και ανεξήγητη κούρσα συναγωνισμού… υπονόμευσης της Δικαιοσύνης, με μια άλλη γυναίκα κορυφαία λειτουργό της Θέμιδος.
Την προηγούμενη Πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας, η οποία έκρινε… συνταγματικά και νόμιμα τα εθνοκτόνα Μνημόνια, απονευρώνοντας κάθε μελλοντική απόπειρα νομικής ανάκλησης των δραματικών συνεπειών τους. Η πρώην Πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας, που δεν στάθηκε ποτέ, με τις αποφάσεις της, στο πλευρό μιας κοινωνίας μη προνομιούχων, που δοκιμάστηκε και γονάτισε από τις μνημονιακές πολιτικές των κυβερνήσεων της προηγούμενης δεκαετίας.
Η… επίμαχη δικαστικός είναι φυσικά η Κατερίνα Σακελλαροπούλου. Η σημερινή Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Που με τη σειρά της συνέβαλε στην απαξίωση και των δυο αξιωμάτων που κατέλαβε μέσω… πολιτικού διορισμού. Η Γεωργία Αδειλίνη κάνει αντίστοιχη, μεγάλη ζημιά. Και επειδή τα πάντα στη ζωή λειτουργούν σωρευτικά, ανοίγει μεγαλύτερες πληγές στο σώμα της ελληνικής Δημοκρατίας, επειδή οι προηγούμενες… δια χειρός Σακελλαροπούλου, δεν είχαν προλάβει να κλείσουν.
