Του Μανώλη Κομνηνού
Τη ζοφερή πραγματικότητα που διαμορφώνεται σε πτυχές της κοινωνικής καθημερινότητας, περιέγραψε ο Δημήτρης Χατζηνικόλας, με ανάρτηση στην προσωπική σελίδα του στο Facebook.
Ο καλός δημοσιογράφος σημείωσε με νόημα τα εξής:
“Ανύπαρκτο κράτος, εχθρικό προς τους αδύναμους και δουλικό με τους ισχυρούς, αναξιοκρατικό ως το μεδούλι του, χωρίς ενσυναίσθηση, χωρίς παιδεία, αδιάφορη κοινωνία, με κακοποιητές δημόσιους λειτουργούς… σε ποιους να αποταθούν οι γυναίκες με τα φοβισμένα μάτια, ποιος να τις ακούσει, ποιος να βοηθήσει, εδώ νομιμοποιήσαμε τη μαφία να δείχνει με το δάχτυλο τους μεταξωτούς ανθρώπους, εδώ μαθαίνουμε στα παιδιά μας πως να είναι κακοποιητές… ακούγεται σκληρό αλλά θά ‘ρθουν κι άλλοι Ζακ, κι άλλος Γιακουμάκης, κι άλλη Ελένη, κι άλλη αναξιοκρατία, κι άλλοι δολοφόνοι, κι άλλοι διεφθαρμένοι, κι άλλες ομιλούσες κεφαλές, κι άλλα ράσα… η χώρα θέλει delete και πάλι απ’ την αρχή, με ριάλιτι, πρωινάδικα, τηλεπωλητές, δανεικά κι αγύριστα και κράταμε να σε κρατώ ν’ ανεβούμε το βουνό πορευόμαστε, με belharra, rafale, εθνικοκαλπάζοντες, τατού, λεζάντα, καφέ και ντεκαπάζ… μια χώρα που δεν μαθαίνει στα αγόρια της πως να σέβονται τα κορίτσια, πως μαγκιά δεν είναι το κούτελο κι η βαρβατίλα αλλά η τρυφερότητα, που δεν τα δείχνει πως νά ‘ναι στήριγμα κι όχι φόβος, μια χώρα που έκανε υπουργό πολιτισμού μια κάποια Σελήνη φίλη του παιδοβιαστή… η χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία!”
