Ο αγαπημένος ερμηνευτής θυμήθηκε συναυλίες του από το Μεξικό μέχρι την Τσάλκα της Γεωργίας: «Σε όλα αυτά τα ταξίδια παίζουμε σε χώρους που παίζεται η κλασική μουσική, το θεωρώ μεγάλο επίτευγμα της ελληνικής ψυχής» τόνισε ο Γιώργος Νταλάρας και περιέγραψε τη μουσική ως ένα αυστηρά δημιουργικό κομμάτι της ζωής του που επιδίωξε, από πολύ νωρίς, να ακούγεται αλλιώς, μακριά από τους χώρους της νύχτας, έτσι όπως αυτή είχε εξελιχθεί από τα χρόνια της Δικτατορίας ήδη, στην Ελλάδα. «Το πάλεψα όσο μπορούσα και νομίζω ότι το εκτίμησε ο κόσμος».
Θυμήθηκε με συγκίνηση, τη συναυλία του στο Ρότερνταμ της Ολλανδίας, όταν , ανάμεσα σε 3 χιλιάδες κόσμο, άκουσε ξαφνικά τις επευφημίες τριών Ελλήνων ναυτικών, που είχαν κατέβει από το μπάρκο τους, μόνο και μόνο για να τον ακούσουν να τραγουδά.
Για τη σημερινή πραγματικότητα στην εποχή των περιορισμών που ήρθε με την Πανδημία, ο Γιώργος Νταλάρας είπε κάτι ενθαρρυντικό: «Ο άνθρωπος είναι εύκολο να δημιουργήσει καινούργια τέχνη μέσα από τη δυστυχία του. Πρέπει να πούμε μια καλή κουβέντα για την αξία των τεχνών, το πόσο σημαντικές είναι για το μέλλον των ανθρώπων», τις τέχνες που «δεν πρέπει να τα παραμερίζουμε και κυρίως να μην τις λοιδορούμε».
Ανοίγοντας μια αγκαλιά, από την Νέα Ζηλανδία έως τη Βραζιλία, κάλεσε τους ακροατές της Φωνής της Ελλάδας «να τιμήσουν την Τέχνη ως διαδικασία και φυσικά και τους ανθρώπους της».
