Του Νίκου Φυλάγγελου
Μεταξύ μας, δεν περίμενε κανείς κάτι διαφορετικό. Προσπερνώντας τη βουλιμία για… αποπροσανατολισμό διάφορων διεθνολόγων, δημοσιογράφων και αναλυτών, που προσπαθούν να μας πείσουν ότι ο ήλιος ανατέλλει από… διαφορετική αφετηρία, η Ευρώπη επιβεβαίωσε ότι είναι, ανά πάσα στιγμή, έτοιμη να ανοίξει μια φιλόξενη αγκαλιά για την Τουρκία και τον Ταγίπ Ερντογάν.
Τα συμφέροντα φυσικά είναι πολύ μεγάλα, και έχουν προτεραιότητα, για να μην ενοχλούνται το αφήγημα όσων, εντός Ελλάδας, προσπαθούν να χτίσουν καριέρες ή έχουν ήδη… κάνει καριέρες, ως πωλητές “εθνικού σανού”. Προσδοκώντας ότι, τη στιγμή που η πραγματικότητα θα τους διαψεύσει, τα… παραμύθια τους θα έχουν ξεχαστεί.
Μόνο θλίψη για την Ευρώπη της κας Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και των γραφειοκρατών των Βρυξελλών. Μια τηλεδιάσκεψη με τον Ταγίπ Ερντογάν, και η απειλή από την πλευρά της Τουρκίας με μοχλό το μεταναστευτικό, ήταν αρκετές για να… αλλάξουμε άποψη.
Και φυσικά, να προτρέπουν την Ελλάδα να προσέλθει σε έναν “περίεργο” διάλογο.
