Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Ποιος φταίει περισσότερο; Ο επιβάτης που πήγε να μπει στο πλοίο την τελευταία στιγμή – κυριολεκτικά; Ή το προσωπικό που του είπε «που πας ρε; λύσαμε»;
Φταίει κάποιος που προσπάθησε να μην χάσει το πλοίο της γραμμής – και ότι θα σήμαινε γι’ αυτόν;
Ή οι δυο παλικαράδες του πλοίου – και ο τρίτος που τους έκανε χάζι – που τον απώθησαν – ενώ δεν θα τους κόστιζε να τον βοηθήσουν να επιβιβαστεί;
Φταίει αυτός που έριξαν εν ψυχρώ στη θάλασσα ή ο καπετάνιος που έδωσε εντολή να αναχωρήσει το πλοίο σαν να μην συνέβη τίποτε;
Φταίει ο 36χρόνος που ρίχθηκε βορά στην προπέλα, ή η εταιρία που ζήτησε συγγνώμη από τους επιβάτες για την… καθυστέρηση που προκάλεσε ο πνιγμένος;
Κατά την πρώτη αντίδραση του αρμοδίου υπουργού φταίνε… και οι δυο πλευρές:
-«Ο Αντώνης Καρυώτης που πήγε να ταξιδέψει και βρέθηκε νεκρός» και αυτοί που «πήγαν να κάνουν δουλειά του και βρέθηκαν κατηγορούμενο για φόνο».
Ο Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης αντί να εξηγήσει γιατί δεν έλαβε αμέσως μέτρα κατά του Λιμενικού που απουσίαζε και κατά της εταιρείας που δεν απέβαλε αμέσως τον πλοίαρχο και τους πρωταγωνιστές, περιμένει την… ΕΔΕ «που διέταξε αμέσως».
Όχι πολύ αμέσως. Αφού προέκυψε ότι του είπαν ψέματα στην αρχή: «Η πρώτη ενημέρωση που είχαμε, ήταν ότι κάποιος άνθρωπος γλίστρησε και βρέθηκε στη θάλασσα».
Ωστόσο φρόντισε, εμμέσως, να προεξοφλήσει και το αποτέλεσμά της, μοιράζοντας τη λύπη του, ανάμεσα στο θύμα και τους θύτες.
Δίνοντας και κάποιο ελαφρυντικό στην εταιρία: «συνήθως δεν χρειάζεται να γυρίσει το πλοίο για να διαχειριστεί το περιστατικό».
Όταν αντιλαμβάνεται ότι αυτό θα του στοιχίσει την καρέκλα – ο Μητσοτάκης προκειμένου να ενισχύσει προφίλ είναι αλύπητος – ζητάει συγγνώμη, αλλά και τα βάζει με… όσους προσπαθούν να αποκομίσουν πολιτικό όφελος!
Το ανατριχιαστικό περιστατικό του Πειραιά δεν ήταν τυχαίο. Θα συνέβαινε, αργά ή γρήγορα – και ίσως δεν θα το συζητούσαμε καν, αν δεν υπήρχε βιντεοσκόπηση.
Η ελληνική ακτοπλοΐα επί των ημερών Μητσοτάκη εξασφαλίζει ασυδοσία: αυξάνει τα ναύλα, καθορίζει τα δρομολόγια, εφαρμόζει επιλεκτικά τους κανόνες, φορτώνει περισσότερους και δεν εκπαιδεύει το προσωπικό.
Για το τελευταίο πολλοί έχουν εμπειρία από κάποιους παρκαδόρους των βαποριών, ειδικά προς όσους δεν τα καταφέρουν στις μανούβρες που τους υποδεικνύουν.
Παραδοσιακά οι υπουργοί Ναυτιλίας δεν είχαν εξουσίες στη… ναυτιλία.
Το λόμπι των ακτοπλόων τους είχε πάντα «γραμμένους». Όπως είχαν χ…ς, τους Πρωθυπουργούς οι ποντοπόροι εφοπλιστές.
Κατά κανόνα οι κυβερνήσεις ανέθεταν αυτό το χαρτοφυλάκιο σε πολιτικούς, που δεν δυσαρεστούσαν τους «καπετάνιους» και τις εταιρίες που κυριαρχούν στο Αιγαίο.
Ο Βαρβιτσιώτης είναι ευπρεπής ως άνθρωπος. Ως υπουργός τήρησε απλώς την παράδοση.
