Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Τον έβγαλαν, τώρα πρέπει και να τον εκπαιδεύσουν στην πολιτική.
Μάθημα πρώτο: η πολιτική ασκείται δια του λόγου. Αρα πρέπει ο πολιτικός πρέπει να προσέχει τα λόγια του.
Λέγοντας ότι «ο λαός είναι σοφός», είτε δεν γνωρίζει τι είναι ο λαός και τι η σοφία- είτε δικαιώνει την εκλογικό θρίαμβο του Μητσοτάκη.
Σοφία α λα καρτ δεν υπάρχει.
Ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ επικοινωνεί με το λαό μέσω αναρτήσεων.
Αλλά, όσοι σκαρφίζονται τις ατάκες του, παραβλέπουν ότι πρέπει να είναι συμβατές με το θεσμικό πλαίσιο της χώρας.
Πχ το βίντεο από τη Βουλή έδειχνε υποβολέα που δεν έχει καλές σχέσεις με τον κοινοβουλευτισμό.
Η φράση «εμείς βάζουμε φωτιά στο σύστημα παραγωγής των νόμων», αγνοεί ότι η νομοθετική διαδικασία είναι προαποφασισμένη και δεν αλλάζει.
Προβλέπεται στο Σύνταγμα, με τα άρθρα 73,74 και 75.
Ο συντακτικός νομοθέτης δεν προνόησε για νομοθετική εργασία, στυλ Κασσελάκη.
Αν ο ποιητής εννοεί πως θα παράγονται οι πολιτικές θέσεις του κόμματός του για τα θέματα που ρυθμίζουν οι νόμοι, αλλάζει το πράγμα.
Αλλά, το δικό του «νέο μοντέλο παραγωγής πολιτικής», είναι «τα μέλη να παράγουν πολιτική με ψηφιακά μέσα» και κατ΄ επέκταση ο λαός, απλώς κάνει άλμα στο κενό.
Τι σημαίνει «ο ΣΥΡΙΖΑ θα ακούσει τις λύσεις και θα τις κάνει νόμους»; Μετά τι θα τους κάνει τους νόμους;
Ως το τέλος της τετραετίας ότι ψηφίσει η σημερινή Βουλή θα έχει την στάμπα της ΝΔ.
Επειδή, έτσι αποφάσισε ο «σοφός» λαός, στις προηγούμενες εκλογές.
Ευλόγως ελπίζει να ψηφίσει τον ίδιο στις επόμενες και να αρχίσει η παραγωγή νόμων από το λαό. Αλλά καλύτερα γι΄ αυτόν, να μην του συμβεί.
Δεν θέλει να ξέρει τι θα προβλέπουν οι νόμοι που θα «παράγει ο λαός».
Αν υπάρχει κόμμα που μπορεί να κυβερνήσει με τέτοιους νόμους, να καλωσορίσει.
Οι τοποθετήσεις του Κασσελάκη για το λαό, δεν είναι καν λαϊκισμός. Είναι αέρας κοπανιστός.
Οι χώρες κυβερνώνται με όσα αποφασίζει το Κοινοβούλιο που διαμορφώνει το εκλογικό σώμα.
Αφού προηγηθούν έλεγχοι για την αντοχή του προϋπολογισμού και τη συνταγματική συμβατότητα.
Η εκχώρηση της νομοθετικής πρωτοβουλίας στο …λαό, παραβιάζει την έννοια της αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας.
Κατά το Σύνταγμα, οι νόμοι προτείνονται από την κυβέρνηση ή από τη Βουλή- άρα και από την αντιπολίτευση- και επικυρώνονται κατά πλειοψηφία.
Πώς θα «παράγονται», δεν έχει κοινοβουλευτική αξία.
Η πλειοψηφία διαμορφώνεται από το εκλογικό σώμα και οσάκις παραβιάζεται η αριθμητική της η κυβέρνηση πέφτει.
Συμπέρασμα: η πολιτική δεν είναι τα παιδία παίζει.
Αυτό που κάνει ο Στέφανος Κασσελάκης για να συσπειρώσει τους οπαδούς του κόμματός του, είναι πράγματι συσπείρωση: αλλά προς τα κάτω.