Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Τα μάθατε τα νέα; Ο Κυριάκος Μητσοτάκης βάζει υποψηφιότητα για… Πρωθυπουργός και υπόσχεται μια από τα ίδια.
Σαν να μην έχει κυβερνήσει ούτε ώρα μέχρι σήμερα, εξαγγέλλει «εκσυγχρονισμό του κράτους, αύξηση εισοδημάτων, ιδιωτικά ΑΕΙ».
Θα μπορούσε να είναι καλή ιδέα, αν το πίστευαν και στη ΝΔ. Αλλά, από ότι φαίνεται, ετοιμάζουν άλλον για υποψήφιο Πρωθυπουργό.
Ό,τι δεν έκανε τέσσερα χρόνια ο Νίκος Δένδιας το κάνει τώρα: με συνέντευξή του σε κυριακάτικη εφημερίδα, βάζει υποψηφιότητα για την ηγεσία.
Έτσι αρχίζουν οι αλλαγές κορυφής στα κόμματα που πρόκειται να ηττηθούν στις εκλογές. Ο ενδιαφερόμενος να ηγηθεί καταθέτει ότι θα είναι υποψήφιος, αλλά όχι μόνο: επιλέγει και τον αντίπαλό του.
Ο Δένδιας έδειξε την προτίμησή του στον Άδωνι Γεωργιάδη.
Αποτελεί δικαίωση- για τον Γεωργιάδη! Άλλωστε την ξέρει τη δουλειά: ήταν υποψήφιος -ως λαγός- και το 2015.
Κατά τα σενάρια που ήδη εκτυλίσσονται στα παρασκήνια – όπου τον πρώτο λόγο έχουν επιχειρηματίες που ορίζουν την τύχη της ΝΔ μετά τον Καραμανλή- τα πράγματα θα εξελιχθούν ως εξής:
Το βράδυ των εκλογών, με το ποσοστό της ΝΔ πολύ κάτω από το 30% – και ανεξάρτητα από την σειρά κατάταξης σε σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ- θα τεθεί θέμα αντικατάστασης του Μητσοτάκη.
Αν ο ίδιος αντισταθεί και ζητήσει νέα ευκαιρία για τις επαναληπτικές εκλογές, τόσο το χειρότερο για τον ίδιο.
Όσοι – εντός και εκτός του κόμματος -έχουν δρομολογήσει την υποψηφιότητα του Δένδια – θα τον καθαρίσουν σαν κρεμμύδι. Με την προσδοκία καλύτερης επίδοσης στις επαναληπτικές εκλογές.
Το πιθανότερο είτε ότι ο αποτυχών δεν θα αποχωρήσει σαν κύριος. Θα πάρει μαζί του στελέχη, βουλευτές και τους μουσαφιραίους που μάζεψε στο κόμμα, όταν δεν τους ήθελαν αλλού.
Στη ΝΔ πάντως θα κάνουν ξανά αρχαιρεσίες.
Ο ένας υποψήφιος θα είναι ο Δένδιας. Απέναντι θα βρίσκεται ο Άδωνις Γεωργιάδης– που είναι πολλά πράγματα, αλλά κορόιδο να ακολουθήσει στην πτώση της την οικογένεια Μητσοτάκη δεν είναι.
Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι η ΝΔ θα κοπεί σε ένα κομμάτι της Καραμανλικής παράδοσης, ένα δεύτερο της ακροδεξιάς επικυριαρχίας και ένα τρίτο, αν οι Μητσοτάκηδες στήσουν, με την κομπανία τους, δικό τους τσαντίρι.
Εικόνα διάλυσης, που παραπέμπει στην απαξίωση της Γκωλικής δεξιάς στη Γαλλία- αλλά αυτό είναι άλλη υπόθεση.
Προς το παρόν το, φανερό, βήμα προς την κατάθεση υποψηφιότητας από τον διστακτικό – και σιωπηλό ως τώρα – υπουργό Εξωτερικών, δείχνει ότι η Συντηρητική παράταξη δεν αντέχει άλλο το Μητσοτακέικο και οργανώνεται για να το αντικαταστήσει– προβλέποντας την ήττα…
Αν τελικά θα γίνει αμέσως μετά τις πρώτες εκλογές, ή θα περιμένουν και τις επαναληπτικές, μικρή σημασία έχει…