Γράφει ο Γιώργος Χαρβαλιάς
Ειλικρινά δεν γνωρίζω αν το σκέφτηκε ο ίδιος ο Μητσοτάκης, το επινόησε ο Αμερικανός «μάγος», η κυρία που φτιάχνει τα TikTok, ή αυτός που ψήνει τα τοστ στου Μαξίμου, αλλά προσωπικά βρήκα το σύνθημα «Με την Ούρσουλα στην Ευρώπη και τον Κυριάκο στην Ελλάδα», που ακούστηκε στο συνέδριο της Ν.Δ., ιδιαιτέρως διασκεδαστικό. Αν. Βεβαίως. κανείς διαθέτει πλέον αποθέματα χιούμορ…
Η θεία Ούρσουλα, ένα υβριδικό πολιτικό προϊόν πρωσικού αυταρχισμού, κάτι μεταξύ… φράου Μπλίχερ στο «Φράνκενσταιν Τζούνιορ» και βασίλισσας Φρειδερίκης, είναι -κατά γενική ομολογία- η πιο άχρηστη Γερμανίδα πολιτικός της μεταπολεμικής περιόδου. Με την εξαίρεση ίσως της Αναλένα Μπέρμποκ, που είναι αναμφισβήτητα η πιο αδαής υπουργός Εξωτερικών μεγάλης ευρωπαϊκής χώρας.
Το πρόβλημα είναι όμως ότι, σε αντίθεση με την ελλιποβαρή Αναλένα, που επέκρινε και τον Πάπα επειδή είπε πως πρέπει να μπει ένα τέλος στην παράνοια του ουκρανικού πολέμου, η θεία Ούρσουλα ελέγχεται και για σοβαρά ζητήματα ηθικής ακεραιότητας. Η δύστυχη η Μπέρμποκ μια λογοκλοπή έκανε σε ένα βιβλίο (δεν μπορούσε να τα γράψει μόνη της) και κάτι ψιλά ξέχασε να δηλώσει σε ένα «πόθεν έσχες». Πταίσματα.
Η φον ντερ Λάιεν όμως, κολυμπάει σε πιο βαθιά νερά. Ξεκίνησε κι αυτή από μια λογοκλοπή (στο διδακτορικό της) και μετά ανέβηκε γρήγορα πολλές πίστες. Γι αυτό την λατρεύει και ο Κυριάκος.
Στην αρχή, όταν ακόμη ήταν υπουργός Αμυνας και έστελνε όπλα στο Ιράκ, γράφτηκε ότι έκανε μπάζα από παραγγελίες επιμελητείας στον γερμανικό στρατό. Οι κακές γλώσσες έλεγαν ότι έπαιρνε μίζα και από τις κάλτσες των φαντάρων της Μπούντεσβερ. Γρήγορα όμως άλλαξε επίπεδο. Και ασχολήθηκε με τις πανευρωπαϊκές προμήθειες…
Ανεξαρτήτως του τι λέει ο μακαρίτης ο Σόιμπλε, ότι τάχα μου η Μέρκελ την έβλεπε ως διάδοχο, η πικρή αλήθεια είναι ότι η Ούρσουλα αποδείχτηκε από νωρίς βαρύ… παλτό. Με ένα πλήθος αρνητικά δημοσιεύματα να την κυνηγούν, η τότε καγκελάριος αποφάσισε να την ξεφορτωθεί «παρκάροντάς» την στην Κομισιόν όπου, ούτως ή άλλως, το Βερολίνο κάνει κουμάντο.
Η κυρία τα θαλάσσωσε και πάλι πανηγυρικά στην εποχή της πανδημίας, παρότι, όπως λέγεται, κατάφερε να βελτιώσει θεαματικά τον οικογενειακό της προϋπολογισμό εξασφαλίζοντας χρυσά συμβόλαια για τον φαρμακέμπορο σύζυγο. Κάτι έχετε ακούσει, φαντάζομαι, για το Pfizergate που ερευνούν σήμερα οι Ευρωπαίοι εισαγγελείς. Οταν η Φον ντερ Λάιεν έκλεινε… από το τηλέφωνο παραγγελίες-μαμούθ εμβολίων που τελικά δεν χρησιμοποιήθηκαν.
Για τους λόγους αυτούς τα διεθνή κέντρα εξουσίας είχαν αποφασίσει να την αποκεφαλίσουν και να τη στείλουν στα αζήτητα, ως ανεπαρκή, μέχρι που προέκυψε η ουκρανική κρίση. Και τότε η θεία Ούρσουλα ζώστηκε τα φυσεκλίκια για να πολεμήσει τον προαιώνιο εχθρό: τους Ρώσους! Πιο χρήσιμη ηλίθια δύσκολα θα μπορούσαν να έχουν ανακαλύψει τα υπερατλαντικά κέντρα στρατολόγησης… ρωσοφάγων.
Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν αίφνης κατέστη πολύτιμη. Γιατί πέτυχε να μετουσιώσει σε «ευρωπαϊκή πολιτική» το πατροπαράδοτο τευτονικό μίσος εναντίον αυτών που ταπείνωσαν τη Γερμανία στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Υπερβολές, θα πείτε. Εμφορείται, δηλαδή, η καημένη η θεία Ούρσουλα από τέτοια ταπεινά ρατσιστικά ένστικτα; Εγώ θα σας παραθέσω μία σειρά γεγονότων και εσείς θα κρίνετε αν κουμπώνουν οι «συμπτώσεις»…
Η Φον ντερ Λάιεν δεν γεννήθηκε στη Γερμανία. Στις Βρυξέλλες μεγάλωσε, γιατί εκεί εργαζόταν ο μπαμπάς της. Πού εργαζόταν ο Ερνστ Αλμπρεχτ; Μα, στην Κομισιόν. Αρχικά στην ομάδα του Γερμανού επιτρόπου ενέργειας και αργότερα ως διευθυντής στο γραφείο του τότε Γερμανού επικεφαλής της Κομισιόν, του περιβόητου Βάλτερ Χάλσταϊν. Υπήρξε για χρόνια ο αρχηγός του επιτελείου του, ο προσωπάρχης του, ο chef de cabinet, όπως χαριτωμένα το λένε στην Μπερλεμόντ…
Και ποιος ήταν ο Βάλτερ Χάλσταϊν, ο πρώτος κοινοτικός «υπερ-επίτροπος» που κατόρθωσαν να επιβάλουν οι Γερμανοί το 1958 κοιμίζοντας τους μονίμως αφελείς Γάλλους; Ε, λοιπόν, ο Χάλσταϊν ήταν ένας επιφανής δικηγόρος που έβαλε το χεράκι του για να συνταχθούν οι περίφημοι ρατσιστικοί νόμοι της Νυρεμβέργης.
Εθελοντής έφεδρος υπολοχαγός της χιτλερικής Βέρμαχτ ήδη από το 1936 και μέλος όλων των εθνικοσοσιαλιστικών επαγγελματικών ενώσεων του κλάδου του, στρατεύτηκε το 1942 και πιάστηκε αιχμάλωτος από τους Αμερικανούς δύο χρόνια αργότερα, οι οποίοι όμως εκτίμησαν τα… ταλέντα του και έπειτα από ένα σύντομο σεμινάριο «δημοκρατικής επιμόρφωσης» τον ξανάστειλαν πίσω στη δυτική Γερμανία για να υπηρετήσει στο υπουργείο Εξωτερικών. Μαζί με άλλα αστέρια του ναζιστικού καθεστώτος, τρύπωσε στην αυλή του Αντενάουερ και διακρίθηκε ως κομμουνιστοφάγος εκπονώντας το περίφημο ομώνυμο δόγμα «πλήρους διπλωματικής απομόνωσης» εις βάρος της τότε Ανατολικής Γερμανίας.
Κατά έναν μυστηριώδη τρόπο εξελέγη ομόφωνα ως ο πρώτος πρόεδρος της Κομισιόν, μέχρι που ο Ντε Γκολ, εννιά χρόνια αργότερα, κατάλαβε τον ρόλο του και τον ανάγκασε να παραιτηθεί.
Ο μπαμπάς της Φον ντερ Λάιεν ήταν το μαντρόσκυλό του. Φεύγοντας από την Κομισιόν αναζήτησε την τύχη του στις επιχειρήσεις και για μία πενταετία ήταν ο μάνατζερ της ιστορικής γερμανικής εταιρίας παραγωγής μπισκότων Bahlsen, η οποία επιβίωσε μεταπολεμικά, παρότι οι ιδιοκτήτες της συνεργάστηκαν με τους ναζί και απασχολούσαν εργάτες-σκλάβους, που μεταφέρθηκαν ως κρατούμενοι από την τότε Σοβιετική Ενωση και την Πολωνία.
Αργότερα ο Αλμπρεχτ αποφάσισε και ο ίδιος να ακολουθήσει πολιτική καριέρα και εντάχθηκε στους Χριστιανοδημοκράτες, καταφέρνοντας με διακομματική συναίνεση να εκλεγεί πρωθυπουργός της Κάτω Σαξονίας. Αν και ακραία συντηρητικός, που θεωρούσε ότι ο «όχλος είναι εχθρός της δημοκρατίας» και τα έθνη πρέπει να διοικούνται με τους κανόνες της Παλαιάς Διαθήκης, υποδυόταν τον αντιναζιστή. Πλην, όμως, στις κυβερνήσεις του υπηρετούσαν καραμπινάτοι ναζί όπως ο Hans Puvogel, υπουργός Δικαιοσύνης, που στη διδακτορική του διατριβή το 1936 ανέπτυσσε ενδιαφέρουσες θέσεις για την «κληρονομική παραβατικότητα», αποφαινόμενος ότι υπάρχουν «υπάνθρωποι», οι οποίοι πρέπει να «εκλείψουν» από τις πολιτισμένες κοινωνίες.
Τούτων λεχθέντων θα μπορούσε κάποιος να υποθέσει ότι… το βασίλειο πάει σόι. Και η ρωσοφοβία της κυρίας Φον ντερ Λάιεν οφείλεται σε καλά κρυμμένα ρατσιστικά ανακλαστικά. Το μόνο σίγουρο, πάντως, είναι ότι διέπεται από έναν ιδιότυπο γερμανικό εθνικισμό, φορτώνοντας το επιτελείο της, κατά παράβαση κάθε έννοιας αναλογικότητας, με ακριβοπληρωμένους… μυαλοπώληδες συμπατριώτες της, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα έναν νέο γύρο αρνητικής δημοσιότητας.
Αν θέλετε την προσωπική μου άποψη, δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι η θεία Ούρσουλα θα έχει καλό τέλος στον… ανιδιοτελή αγώνα ανανέωσης της θητείας της, καθώς πλέον δέχεται πυρά και εκ των έσω. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είτε είναι αφελής και στρατεύεται με το… παλτό, όπως είχε στρατευτεί με τον Βέμπερ, που του πήραν την μπουκιά από το στόμα, είτε παίζει θέατρο, ώστε αν εκλείψει η Ούρσουλα να προτιμηθεί ο Ελληνας… κλώνος της. Ωραίο, ε;
