Διαστάσεις… παρατράγουδου έχει πλέον η δημόσια παρουσία και ρητορική του Στέφανου Κασσελάκη. Ο οποίος επιμένει να διεκδικεί την ηγεσία ενός κόμματος που δεν έχει σχέση με τις… ρίζες του, αν θυμηθεί κανείς ότι μέχρι και πριν από μερικά χρόνια ήταν… υμνωδός του Κυριάκου Μητσοτάκη, τον οποίο αποθέωνε με άρθρα του σε ομογενειακά ΜΜΕ.
Ο έκπτωτος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, με στοιχειώδη αξιοπρέπεια, θα γύριζε την πλάτη στους… υπονομευτές του, και θα προχωρούσε στην ίδρυση ενός δικού του κόμματος. “Καθαρού” και χωρίς τα φορτία του παρελθόντος. Και θα διεκδικούσε να κερδίσει την εμπιστοσύνη της κοινωνίας.
Δεν το έχει κάνει μέχρι τώρα, για δυο βασικούς λόγους. Πρώτον, θέλει τη σφραγίδα του ΣΥΡΙΖΑ, επειδή συνεπάγεται και… κρατική χρηματοδότηση. Αντί να πρέπει να βρει ο ίδιος επενδυτές-χορηγούς, ή να πληρώσει από την… τσέπη του, με δεδομένες τις υπερφίαλες δηλώσεις περί αμύθητης περιουσίας, που του επιτρέπει να μην χρειαστεί να… ξαναδουλέψει στη ζωή του. Δεύτερον, επειδή γνωρίζει ότι… δεν υπάρχουν ψηφοφόροι που θα τον ακολουθούσαν, τουλάχιστον σε αξιοπρεπή ποσοστά.
Κάτι τέτοιο άλλωστε φάνηκε και από την ιστορική συντριβή Κασσελάκη στις ευρωεκλογές του Ιουνίου, όταν έχασε σχεδόν 400.000 ψήφους από την εκλογική δεξαμενή που κληρονόμησε από τον Αλέξη Τσίπρα.
Του Λάζαρου Καλλιανιώτη
